Kontakty z kotami często nie należą do najprzyjemniejszych dla alergików. Osoby uczulone niejednokrotnie nawet po niewinnej zabawie z mruczkiem lub wspólnym wypoczynku doświadczają wielu uciążliwych dolegliwości. Alergia nie musi jednak wcale wykluczać marzeń o futrzaku. Które koty uznawane są bezpieczne dla alergików? Jak opiekować się mruczkiem, by uniknąć przykrych symptomów uczulenia?

Alergia na kota – objawy

Alergia to bardzo powszechna dolegliwość, która dotyka osoby w różnym wieku. Choć istnieje mnóstwo potencjalnych alergenów, istota problemu pozostaje zawsze taka sama. U podłoża alergii leży nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego, który nieszkodliwe substancje znajdujące się w środowisku rozpoznaje jako niebezpieczne. Skutkiem nadwrażliwości jest nadprodukcja przeciwciał, a w konsekwencji uwalnianie mediatorów stanu zapalnego odpowiedzialnych za wystąpienie nieprzyjemnych objawów. Alergia na kota nie należy niestety do rzadkości. Dla osób uczulonych większe zagrożenie stanowią kontakty z mruczkami niż z psami, choć jest to zawsze sprawa indywidualna. Do najczęstszych symptomów alergii na kota zalicza się: kichanie, kaszel, katar, łzawienie oczu, zaczerwienie spojówek, duszności. Czasami zdarza się, że uczulenie daje objawy skórne, tj.: pokrzywka, rumień, świąd. Dolegliwości te zazwyczaj nasilają się pod wpływem długich lub bliskich kontaktów z mruczkiem. Szczególnie groźne są bezpośrednie interakcje, czyli np. głaskanie.

Które koty nie uczulają alergików?

Dość często za główną przyczynę problemów alergików uznawana jest sierść kota. W rzeczywistości to wcale nie ona wywołuje uczulenie, choć jest głównym nośnikiem kocich alergenów. Reakcja nadwrażliwości rozwija się zwykle na skutek ekspozycji na białko Fel d 1, znajdujące się w ślinie i wydzielinie gruczołów łojowych mruczka. Zwierzak, starannie wylizując swoje futerko, przenosi alergen na sierść. Właściwości uczulające mają także inne białka (Fel d 2 – Fel d 8). Występują one m.in. w naskórku i moczu futrzaka. Nie wszystkie koty wytwarzają jednak taką samą ilość alergenów. Ze względu na mniejszą liczbę gruczołów łojowych za bezpieczniejsze dla alergików uznawane są kotki niż kocury. Produkcja łoju, w którym znajduje się główny alergen, spada na skutek kastracji. Pewne znaczenie może mieć długość i obfitość futerka mruczka. Wypadająca sierść łatwo roznosi się w otoczeniu, co zwiększa ekspozycję na alergeny. Uważa się więc, że koty z krótką sierścią nie uczulają alergików w takim stopniu, jak mruczki obdarzone bujną szatą, z gęstym podszerstkiem.

Rasy kotów dla alergików

Choć nie istnieją całkowicie hipoalergiczne rasy kotów, niektóre mruczki wydzielają nieco mniej uczulającego białka Fel d 1. Kontakty z nimi są więc dużo bezpieczniejsze dla osób zmagających się z nadwrażliwością. W gronie kotów polecanych dla alergików znajdują się m.in.: mruczki balijskie, syberyjskie i neva masquerade. Dobrym wyborem mogą okazać się także zwierzaki o krótkiej sierści lub szacie pozbawionej podszerska, np. cornish rexy, devon rexy, koty jawajskie. Alergicy mogą rozważyć również przyjęcie pod swój dach sfinksa. W związku z tym, że mruczek tej rasy jest prawie całkowicie pozbawiony sierści, a jego tłusta skóra nie łuszczy się, kłopotliwy alergen nie roznosi się po pomieszczeniach. Dodatkowo sfinksy wymagają regularnych, cotygodniowych kąpieli, które pozwalają ograniczyć ilość białka Fel 1 znajdującego się na ich skórze.

Podstawowe zasady opieki nad kotem dla alergików

Wybór odpowiedniego mruczącego towarzysza to dopiero połowa sukcesu w walce z alergią. Aby życie ze zwierzakiem nie było dla nas uciążliwe, powinniśmy przestrzegać kilku niezwykle istotnych zasad. Przede wszystkim musimy zminimalizować ilość alergenu znajdującego się w otoczeniu. Niezbędne jest zatem częste sprzątanie mieszkania, odkurzanie wszystkich dywanów, pranie kocich legowisk i wietrzenie pomieszczeń. Warto także wyznaczyć w domu miejsca, do których nasz pupil nie będzie miał dostępu. Mruczka z pewnością nie powinniśmy wpuszczać do sypialni.

W przypadku alergii nie najlepszym rozwiązaniem jest stałe utrzymywanie futrzaka w domowych pieleszach. Warto umożliwić kotu swobodne wychodzenie na zewnątrz lub przynajmniej przebywanie w wolierze ogrodowej. Jeśli chcemy spędzić trochę czasu ze zwierzakiem, zamiast głaskania możemy zaoferować mu ekscytującą zabawę. Zaopatrzmy się w zabawki dystansowe (np. wędki), które pozwolą nam bawić się z futrzakiem na odległość. Pamiętajmy także, by po każdym kontakcie z mruczkiem dokładnie umyć ręce.




By uniknąć reakcji alergicznych, warto zatroszczyć się o należytą pielęgnację kota. Konieczne jest przede wszystkim jego codzienne szczotkowanie. Należy rozważyć również nieco częstsze kąpanie zwierzaka. O wykonanie zabiegów pielęgnacyjnych powinniśmy poprosić osobę, która nie ma alergii. Dodatkowo kotu można podawać specjalną karmę wspomagającą odbudowę sierści. Dzięki niej włos zwierzaka stanie się mocniejszy, a linienie mniej uciążliwe.



Tekst: Marta Majewska
Zdjęcie: © elenaleonova - istockphoto.com