Biegunka u psa często wzbudza spory niepokój. Choć zazwyczaj ustępuje samoistnie to zdarza się, że jest zwiastunem poważniejszych problemów. Niezależnie od przyczyny, rozwolnienie może doprowadzić u czworonoga do odwodnienia i znacznego osłabienia. Jak pomóc psu zmagającemu się z biegunką?

Przyczyny biegunki u psa

Biegunka polega na zwiększeniu częstotliwości wypróżnień, połączonym ze zmianą konsystencji stolca. Najczęściej wiąże się z nasiloną perystaltyką jelit lub podwyższoną zawartością wody w kale. O biegunce u czworonogów możemy mówić wtedy, gdy defekacja występuje częściej niż 3 razy na dobę, a odchody są płynne lub półpłynne. Biegunka nie jest uznawana za odrębną jednostkę chorobową, lecz za istotny objaw kliniczny. Może przybierać formę ostrą (o gwałtownym, lecz krótkotrwałym przebiegu) lub przewlekłą (utrzymującą się ponad 14 dni).

Rozwolnienie u psów może mieć różne podłoże. Do jego najczęstszych przyczyn należą przede wszytskim błędy żywieniowe, zatrucia, choroby zakaźne, choroby przewodu pokarmowego, inwazje pasożytnicze. Ostre biegunki niejednokrotnie mają związek z nagłymi zmianami karmy, przejedzeniem, zjedzeniem odpadków lub nieświeżego jedzenia, spożyciem toksycznych produktów (np. czekolady, niektórych roślin) bądź pożywienia skażonego bakteriami (np. Salmonella, Escherichia coli). Mogą być także jednym z pierwszych symptomów chorób bakteryjnych lub wirusowych, np. parwowirozy, nosówki, choroby Rubartha.

Jeśli nasz psiak ma częste i nawracające biegunki, może cierpieć z powodu nadwrażliwości pokarmowej, inwazji tasiemców czy glist, chorób zapalnych jelit, schorzeń trzustki czy tarczycy. Przyczyną dolegliwości bywa również podawanie pupilowi karmy o niskiej strawności. Zdarza się, że za biegunkę u psa odpowiedzialne są zaburzenia mikroflory jelitowej, które mogą być skutkiem antybiotykoterapii, patologii przewodu pokarmowego lub niewłaściwej diety.

Co robić, gdy pies ma biegunkę?

Nawet krótkotrwała biegunka stanowi zagrożenie dla psiego zdrowia. Nigdy nie należy zatem jej lekceważyć. Jeśli zauważymy, że nasz pies ma biegunkę, powinniśmy postarać się jak najszybciej znaleźć jej przyczyną. Warto zastanowić się, czy nie wprowadziliśmy ostatnio do jadłospisu pupila nowych przekąsek, nie zmieniliśmy obfitości lub częstotliwości jego posiłków. Należy przemyśleć, czy zwierzak mógł mieć kontakt z substancjami toksycznymi lub chorymi czworonogami. Dobrze także sprawdzić termin odrobaczania, badań kontrolnych i szczepień. Wszystkie te informacje mogą pomóc określić potencjalną przyczynę biegunki u psa i wdrożyć odpowiednią terapię.

W przypadku biegunki u psa kluczową rolę odgrywają działania ograniczające ryzyko odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych oraz ułatwiające regulację rytmu wypróżnień. Czworonogowi zmagającemu się z rozwolnieniem należy zapewnić nieograniczony dostęp do czystej wody. Wskazana jest także krótkotrwała (24-48 h) głodówka, która pomoże zatrzymać biegunkę u psa. Po jej zakończeniu należy przestawić czworonoga na dietę lekkostrawną. Zwierzakowi można podawać pokarmy płynne i półpłynne, karmy mokre oraz łatwostrawne produkty poddane obróbce cieplnej. Dobrze sprawdzi się np. bulion i gotowane mięso drobiowe z ryżem. W terapii biegunki u psa warto ponadto zastosować kleik z siemienia lnianego, który działa kojąco na przewód pokarmowy. Cały czas należy czujnie obserwować poczynania psiaka i kontrolować liczbę wypróżnień. Lepiej zatem nie pozwalać mu na swobodne wędrówki po ogrodzie.

Jeśli podejrzewamy zatrucie u pupila, możemy podać mu węgiel aktywny – wiążący toksyczne substancje. Środek ten powinniśmy zaaplikować w jak najkrótszym czasie od zaobserwowania rozwolnienia u zwierzaka – z upływem kolejnych godzin jego efektywność spada.

W przypadku nawracających biegunek u psa konieczna bywa zmiana diety. Warto wyeliminować z jadłospisu czworonoga alergenne i ciężkostrawne składniki. Można sięgnąć po karmy hipoalergiczne, bezzbożowe i przeznaczone dla psów wrażliwych. Zamiast suchych pokarmów lepiej zastosować karmy mokre, które odznaczają się dużą naturalnością i wysoką strawnością. Warto zwiększyć częstotliwość karmienia zwierzaka i serwować mu mniejsze porcje pokarmu, za to wielokrotnie w ciągu dnia. Sprzyja to lepszemu wchłanianiu substancji odżywczych. Nie zapominajmy też o regularnym odrobaczaniu czworonoga (minimum raz na kwartał).
Leczenie biegunki u psa może skutecznie wspomóc stosowanie prebiotyków i probiotyków. Stymulują one rozwój przyjaznych bakterii jelitowych i hamują namnażanie się bakterii patogennych. Prebiotyki i probiotyki dostępne są w postaci suplementów diety. Znajdują się również w składzie niektórych karm dla czworonogów.

Biegunka u psa – kiedy należy skontaktować się z weterynarzem?

Jeśli biegunka u psa nie ustąpi w ciągu 48 godzin, należy skontaktować się z weterynarzem. Wskazaniem do niezwłocznej konsultacji lekarskiej jest występowanie u zwierzaka dodatkowych objawów choroby, tj. gorączka, niepokój, apatia, wymioty, nudności, ból brzucha, osłabienie, wzdęcia, trudności w oddychaniu. Naszą czujność powinna wzbudzić też domieszka krwi lub ropy w kale. Biegunki są szczególnie niebezpieczne dla szczeniąt, czworonożnych seniorów i psiaków przewlekle chorych, dlatego w ich przypadku nie powinniśmy nigdy zwlekać z wizytą u lekarza. Nie lekceważmy także przewlekłych, nawracających biegunek – wymagają one starannej diagnostyki.


Tekst: Marta Majewska
Zdjęcie: © Lightspruch - istockphoto.com