Zwierzęta komunikują się przede wszystkim poprzez zapachy i mowę ciała. Zrozumienie, co konkretnie oznaczają pewne ruchy, gesty i postawa psiaka, mruczka czy jakiegokolwiek innego pupila jest kluczem do interpretacji jego nastroju, nastawienia do nas, a często również charakteru. Jeśli chcemy dobrze i szybko porozumiewać się z psiakiem, musimy wiedzieć, co mówi jego ciało. Kudłacz nie użyje słów, aby się z nami dogadać. Nawet jeśli rozumie bardzo wiele, nie przełoży ludzkiej mowy na konkretne wyrazy, a zatem komunikacja nigdy nie będzie pełna. Jeśli jednak nauczymy się rozumieć, co oznacza mowa jego ciała, osiągniemy wyższy poziom wtajemniczenia w życie zwierzaka. Powinniśmy również mieć świadomość, że psiak interpretuje też naszą mowę ciała, ważne więc jest, aby wysyłać czytelne i jasne sygnały. Trochę treningu, uważności i cierpliwości, a znajomi po jakimś czasie zaczną nazywać nas zaklinaczami kudłaczy.

Mowa ciała szczęśliwego psa

Po czym poznać, że nasz pupil jest szczęśliwy? Oczywiście po tym, jaką ma postawę ciała, wyraz pyska i jak się zachowuje. Radość psiaka zauważyć najłatwiej - jest bardzo ekspresyjna i trudna do ukrycia. Kudłacz zresztą wcale jej nie ukrywa, bo po co miałby to robić? Kiedy się cieszy, robi to całym sobą i nie musi się uśmiechać od ucha do ucha, abyśmy rozpoznali, o co chodzi. Przede wszystkim zwierzak ma łagodny wyraz pyska i lśniące, pełne szczęścia spojrzenie, często utkwione we właścicielu, którego pupil przecież uwielbia. Ewentualnie wzrok może być swobodny, to znaczy nie skupiony na żadnym konkretnym punkcie w przestrzeni. Po co się skupiać, skoro żadne niebezpieczeństwa psiakowi nie grożą, prawda? Czoło ulubieńca jest rozluźnione, tak samo jak mięśnie całego ciała. Chód jest luźny, ogon pracuje na pełnych obrotach, krok może stać się sprężysty. Uszy psiaka wiszą luźno albo poruszają się tam i z powrotem z niecierpliwości i szczęścia. Zdarzają się kudłacze, które tak dobrze szczerzą zęby w radosnym uniesieniu, że zdają się naprawdę do nas uśmiechać. Kolejną oznaką radości jest luźno uchylony pysk i wiszący język oraz równomierne ziajanie.

Mowa ciała wystraszonego psa

To kolejna tak oczywista emocja, że trudno nie rozpoznać jej objawów w zachowaniu psiaka. Najczęściej zwierzaki odczuwające strach próbują się kulić, jakby pragnęły zniknąć z powierzchni ziemi. Uginają nogi, aż szorują brzuchem po ziemi, podkulają ogon, spuszczają wzrok albo wręcz całą głowę. Wiele z nich także drży albo nawet mocno się trzęsie. Wystraszony psiak stara się nie patrzeć w oczy (bo to w świecie zwierząt rzucenie wyzwania albo sygnał, że jest się gotowym do ataku), może nerwowo przełykać ślinę oraz szybko ziajać. Mocno zdenerwowane zwierzaki potrafią też mieć ślinotok oraz bardzo ciepły i suchy nos. Futro wystraszonego zwierzaka jest często nastroszone, spojrzenie rozbiegane. Niektóre pupile zamiast kulić się wybierają położenie się na plecach i pokazanie brzucha, co jest jawnym sygnałem poddawania się i podporządkowania. Wiele zwierzaków próbuje się też schować.

Mowa ciała psa, w którym dojrzewa gniew

Psiaki też się złoszczą. Potrafią mieć zły dzień, coś je boli albo czegoś się boją i zamiast mieć klasyczne objawy stresu reagują złością oraz próbą ataku. Takiemu zwierzakowi zdecydowanie lepiej zejść z drogi. W przeciwnym wypadku może nas pogryźć w akcie obrony albo traktując nas jako zagrożenie – rywala, który rzucił im wyzwanie. Wkurzony psiak warczy i kłapie zębami, ma nastroszone futro i sztywną postawę ciała. Wynika to z faktu, że jest w każdej chwili gotowy do ataku, a zatem spręża mięśnie do skoku. Ogon także jest wyprostowany, źrenice rozszerzone, jeśli do tego zwierzak czuje się pewnie, bez oporów spojrzy nam prosto w oczy. To jawne rzucenie wyzwania. Stroszenie futra i prostowanie ciała służy też temu, aby wydawać się nam możliwie największym, czyli groźnym. Zagniewany psiak marszczy też nos, a nieraz cały pysk i oczywiście pokazuje zęby. Ciężar ciała przesunięty jest u niego do przodu – w gotowości do rzucenia się, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jeśli spotkamy takiego zwierzaka, najlepszym pomysłem jest spokojne i powolne wycofanie się w bezpieczne miejsce.

Mowa ciała zmartwionego psa

Psiaki bywają również zmartwione albo sfrustrowane. Zazwyczaj jest konkretna przyczyna takiego stanu - coś poszło nie po ich myśli, nie dostały czegoś, na co liczyły, tęsknią za kimś albo właśnie zostały skarcone za złe zachowanie. Sfrustrowany kudłacz, tak jako jak człowiek, jest spięty, więc ma sztywną postawę ciała. Oczy zazwyczaj ma szeroko otwarte, uszy nadstawione i nasłuchujące. Psiak zmartwiony jest zazwyczaj bardzo czujny, bo smutek ma w sobie prawie zawsze jakiś pierwiastek strachu. Zdarza się jednak i tak, że kudłacz opuści wzrok, popadnie w apatię i przestanie reagować zainteresowaniem na jakiekolwiek bodźce. Czasami właściciele czworonogów mylą też smutek ze zwykłą nudą, która każdemu psiakowi potrafi mocno dać się we znaki.

Jeśli nasz zwierzak zbyt często ma bardzo gwałtowne nastroje lub ich zmiany, warto zainteresować się problemem. Najbardziej wykańczające są oczywiście długotrwały stres oraz smutek. Jeżeli nie potrafimy znaleźć żadnej sensownej przyczyny takiego samopoczucia psiaka, warto zabrać go do weterynarza albo zoopsychologa. Zwierzęta też mają wahania nastroju, choroby psychiczne albo stany melancholii. Dobrze dobrana terapia albo wcześnie zdiagnozowana choroba to klucz to poprawy samopoczucia psiaka. Chcemy przecież, aby był szczęśliwy, prawda?



Tekst: Magdalena Dolata
Zdjęcie: © M. Mendelson - istockphoto.com