Każdy psiak jest inny i inaczej reaguje na dziecko. Zdarzają się reakcje pełne entuzjazmu, podejścia z rezerwą albo wręcz ze strachem. W końcu to nowy członek rodziny, zachowujący się czasami nieprzewidywalnie, nieraz głośny i roztaczający nowe zapachy. Zwierzak może po prostu nie wiedzieć, jak zareagować na takie stworzenie. Dlatego tak ważne jest, aby już od pierwszych miesięcy ciąży przyzwyczajać pupila do tego, że w domu pojawi się nowy, kochany ktoś. Czy psiak wyczuwa ciążę? Tak, ponieważ wyczuwa zmiany hormonalne, które zachodzą w organizmie przyszłej mamy. Widzi też cały kontekst – zmieniający się wygląd otoczenia, nowe meble, zabawki, może nawet oddzielny pokój. Poza tym dostrzega rosnący brzuch i zmieniające się zachowanie ciężarnej. Kudłacz nie wyciągnie logicznego wniosku, że to ciąża i za kilka miesięcy poskutkuje pojawieniem się w domu malucha, ale zmiany jako takie wychwyci bardzo szybko.

 

Dobrze, aby pies miał kontakt z naszym brzuchem, nie ma w tym ani nic dziwnego, ani niestosownego. Pozwólmy mu kłaść na nim głowę, lizać, słuchać bicia serca malucha. W ostatnim trymestrze ciąży da radę nawet wyczuć ruchy dziecka, jeśli będzie wystarczająco blisko. Rozmawiajmy też z pupilem – on naprawdę dużo rozumie.

↓ HIGIENA ↓

Kliknij, aby zobaczyć więcej produktów higienicznych KLIK » 

Kiedy dziecko przyjdzie na świat, wiele spraw się zmieni. Pojawią się nowe przedmioty, nowe dźwięki, nowy sposób chodzenia na spacery. Zapewne nie będziemy też mieli już tak dużo czasu dla ulubieńca, bo dzieci – nawet te najspokojniejsze – są bardzo absorbujące. Podstawą jest zatem przygotowanie pupila na to wszystko, zanim jeszcze dziecko przyjdzie na świat.

Pierwsza ważna sprawa to nauczenie czworonoga samodzielności. Oczywiście sam na spacer na wyjdzie (ale do ogrodu już tak) i sam się nie nakarmi, ale warto nauczyć go spędzania większej ilości czasu w pojedynkę. Kudłacz powinien przejść trening zostawania w domu (bez wpadania w panikę lub skrajną nudę), ale także w konkretnym pomieszczeniu w mieszkaniu. Do samodzielnej zabawy doskonałe okażą się zabawki interaktywne, uwagę zaś przyciągną smakołyki, których zjedzenie zajmuje sporo czasu, jak na przykład żwacze. Dobrym pomysłem są także zabawki edukacyjne, nad którymi trzeba trochę pogłówkować. Wszystko, co przyciągnie uwagę psiaka i odegna nudę jest dobre.

 

Drugą ważną sprawą, zanim pies i niemowlę zamieszkają pod wspólnym dachem, jest znalezienie dla pupila kącika, który zapewni mu spokój i ciszę. Maluch w domu to zawsze spory chaos, a zwierzak nie może na tym cierpieć. Potrzebuje swojego kąta, a najlepiej całego pokoju, jeśli oczywiście jest to możliwe. Kupmy mu też zabudowane posłanie w stylu miękkiej budy, które zapewni więcej intymności. Dobrym pomysłem jest również nauczenie kudłacza reagowania na komendy i chodzenia na smyczy bez ciągnięcia, co ułatwi nam wspólne funkcjonowanie. Zadbajmy też o to, aby zawsze w ciągu dnia znaleźć czas dla czworonoga, by czuł się kochany i potrzebny.

 

Trzecia sprawa to zapoznawanie. Psiak powinien się oswoić z dźwiękiem płaczu i krzyku dziecka. Możemy mu to odtworzyć z komputera, ale najlepszą metodą jest zabranie kudłacza do domu, gdzie jest już małe dziecko. Jeśli mamy kogoś takiego w rodzinie lub wśród znajomych, koniecznie wykorzystajmy okazję. W ten sposób pupil nie tylko usłyszy krzyk, ale także zapozna się z zapachami, sposobem poruszania się i samym wyglądem niemowlaka. Warto także wyjść z takim rodzicem na spacer, bo chodzenie przy wózku to jednak zupełnie inna forma wypadów w plener. Jeżeli natomiast nie mamy nikogo takiego w rodzinie, warto tak czy inaczej potrenować chodzenie na smyczy przy wózku oraz spróbować zapoznać zwierzę z innym dziećmi. Kolejnym etapem powinno być oswajanie czworonoga z samym wyposażaniem dla niemowlaka. Niech obejrzy i obwącha wszystkie nowe sprzęty. W ten sposób nie będą budziły w przyszłości ani niepokoju, ani nadmiernej ekscytacji. 

 

Przede wszystkim nie można psiaka zaniedbywać. Dziecko jest bardzo absorbujące i na pewno poświęcimy mu więcej czasu niż zwierzakowi, ale to nie oznacza, że czworonoga można przestać zauważać. Już sam powrót mamy ze szpitala jest dla niego przeżyciem – przecież nie widział jej kilka dni lub więcej! Jeśli zatem jesteśmy właśnie tą mamą, przywitajmy się z kudłaczem, przytulmy, okażmy mu swoją troskę.

 

Psiak przywitał się już z nami? Pora na spotkanie pies i niemowlę! Na pewno będzie chciał obwąchać malucha i trzeba mu na to pozwolić. Nie zabierajmy nerwowo dziecka, ale też nie podstawiajmy go na siłę pod psi nos, jeśli pupil na razie woli zachować rezerwę. Pozwólmy też, aby pupil oglądał, jak zajmujemy się niemowlakiem, jak go karmimy, tulimy, a nawet przewijamy. Oczywiście zawsze, kiedy pies i niemowlę są razem, powinien ich ktoś pilnować, tak na wszelki wypadek. W końcu zdarzają się różne wypadki. Okażmy jednak psiakowi zaufanie i pozwalajmy mu uczestniczyć w życiu rodziny jako jej pełnoprawny członek.

 

Pies i niemowlę mogą i powinni się dogadywać. Dorastające z kudłaczem dzieci uczą się empatii i troski o kogoś innego. Kiedy dziecko trochę podrośnie, zwierzak stanie się kompanem przygód i powiernikiem sekretów. Zajmowanie się pupilem uczy również odpowiedzialności i samodzielności. Aby relacje były bezkonfliktowe i bezpieczne trzeba zawsze mieć obie pociechy na oku i sprawdzać, czy na przykład zabawa nie wymyka się spod kontroli. Nigdy jednak nie krzyczmy na psa i nie karćmy go. Powinien umieć zareagować na komendy i skupiać uwagę na swoim właścicielu. Z kolei maluch musi zostać nauczony, że pewnych rzeczy w stosunku do psa też mu nie wolno. Dzieci często przytłaczają zwierzaki nadmiarem miłości, nie potrafią odpowiednio głaskać, więc wsadzają palce w uszy albo do nosa, do tego w trakcie zabawy łapią nieraz za ogon albo próbują ujeżdżać pupila jak konia. Musimy na bieżąco edukować dziecko i uczyć je prawidłowych zachowań. Kiedy nieco podrośnie, będzie mogło wychodzić z pupilem na pierwsze spacery.

 

Istnieją rasy, które lepiej dogadują się z dziećmi niż inne. To na przykład maltańczyki, nowofundlandy, golden retrivery czy labradory retrivery. Są też takie, które mogą mieć z tym spore trudności. Do drugiej grupy należą terriery, ale także siberian husky, jamniki czy dogi kanadyjskie. To oczywiście tylko teoria, bo każdy psiak jest inny i ma odmienny charakter. Żaden pupil sam z siebie nie jest ani złośliwy, ani zły, ani agresywny. Musi tylko przejść odpowiednią tresurę i dorastać w spokojnej atmosferze. Wśród wielu kudłaczy, które doskonale dogadują się z dziećmi, są także wielorasowe, czyli popularne kundelki. Warto dać im szansę i adoptować ze schroniska – na pewno będą nam za to ogromnie wdzięczne.

 

Warto też pamiętać, że są pupile, które boją się dzieci, nawet jeśli zostały odpowiednio przygotowane na nowego członka rodziny. Maluchy są głośne, mają chaotyczne ruchy i stawiają na nogi cały dom. Być może nasz czworonóg potrzebuje więcej czasu, aby przystosować się do nowej sytuacji. Być może poczuje się pewnie dopiero wtedy, kiedy dziecko nieco podrośnie. To naturalne i nie należy się tym stresować. Zajmujmy się maluchem i pupilem i obojgu okazujmy miłość, aby czuły się potrzebne i bezpieczne. Jeśli w domu jest więcej osób, warto rozdzielić obowiązki. Ci, którzy są mniej zajęci opieką nad dzieckiem, mogą więcej czasu poświęcić na zabawy, pieszczoty i wspólne spacery z czworonogiem. Pies i niemowlę na pewno na tym skorzystają!

Kliknij, aby zobaczyć więcej produktów przeciw pasożytom KLIK »