Tysiące bezdomnych psów wciąż czekają na nowych opiekunów. Adopcja psa to świetny sposób, by znaleźć wyjątkowego przyjaciela na lata, a zarazem ograniczyć bezdomność wśród zwierząt. W pomoc porzuconym zwierzakom zaangażowane są nie tylko publiczne schroniska, ale również liczne fundacje zakładane przez osoby prywatne. Jak wygląda adopcja psa z fundacji? O czym powinniśmy pamiętać, szukając czworonożnego towarzysza w takim miejscu?

 

Schroniska dla zwierząt i fundacje mają ten sam cel – jak najszybsze odnalezienie nowych domów dla swoich podopiecznych. Obie organizacje różnią się jednak nieco sposobem funkcjonowania, co może mieć spory wpływ na przebieg adopcji psa. 

 

Schroniska dla zwierząt najczęściej działają w porozumieniu z gminą i finansowane są z jej budżetu. Fundacje zakładane są natomiast przez osoby prywatne i utrzymują się przede wszystkim z datków, choć mogą być także współfinansowane ze środków publicznych. 

 

Fundacje dla zwierząt mają pod opieką zwykle znacznie mniej podopiecznych niż schroniska. Często trafiają do nich psy, które w schronisku nigdy nie miałyby szansy na adopcję ze względu na specyficzne problemy (np. zły stan zdrowia, trudności w relacjach społecznych). Psie fundacje na ogół działają w sposób mniej formalny – na zasadach określonych przez samych właścicieli. Psy, którymi opiekują się fundacje, najczęściej do czasu znalezienia nowego opiekuna przebywają w hotelach lub domach tymczasowych.

 

Sama procedura adopcyjna w schroniskach i fundacjach jest dosyć podobna. Zdarza się jednak, że w fundacjach ma ona formę uproszczoną, a psa można zabrać do domu nawet po pierwszym spotkaniu. 

 

Adopcja psa z fundacji najczęściej składa się z kilku etapów. Po przejrzeniu ogłoszeń adopcyjnych i wybraniu psa do adopcji najpierw należy skontaktować się z organizacją i umówić na spotkanie przedadopcyjne. Zwykle odbywa się ono w miejscu zamieszkania przyszłych psich opiekunów, dzięki czemu pracownicy fundacji mogą przekonać się, w jakich warunkach będzie mieszkać zwierzak. 

 

Często wymagane jest też wypełnienie ankiety przedadopcyjnej, która pomaga określić, czy nowi opiekunowi będą odpowiedni dla czworonoga. Integralnym elementem adopcji psa z fundacji jest spotkanie i spacer z przyszłym psim towarzyszem. 

 

Jeśli wszystko przebiegnie pomyślnie z nowym opiekunem psa podpisywana jest umowa adopcyjna. Precyzuje ona warunki adopcji i nadkłada na opiekuna czworonoga określone obowiązki (m.in. zapewnienie właściwej opieki i niezbędnego leczenia). Po adopcji pracownicy fundacji przez pewien czas pozostają w kontakcie z nowymi psimi opiekunami. Niekiedy umawiają się też na wizytę poadopcyjną, by sprawdzić, czy nowi opiekunowie wywiązują się ze swoich obowiązków. 

 

Wiele zależy jednak od samej fundacji – każda ma własne procedury. W niektórych fundacjach możliwe jest załatwienie formalności za pośrednictwem internetu, telefonu lub poczty. 

 

Utrata domu i pobyt w schronisku dla większości zwierząt wiążą się z dużym stresem. Mimo najlepszych starań pracownicy schroniska często nie są w stanie zapewnić odpowiedniej dawki uwagi każdemu ze swoich podopiecznych. 

 

Psy z fundacji trafiają natomiast do domów tymczasowych wolontariuszy. Mogą tam poczuć się prawie jak w domu. Wolontariusze, którzy mają pod opieką jednego lub kilka zwierzaków, są w stanie zapewnić im znacznie lepszą opiekę niż pracownicy schroniska. Mogą dokładnie obserwować ich zachowania i zebrać informacje niezbędne do udanej adopcji. Często nawiązują ze swoimi podopiecznym bliską relację, dlatego szczególnie dbają o ich dobre samopoczucie. 

 

W domu tymczasowym istnieje ponadto możliwość pracy nad niektórymi psimi problemami. Dzięki temu psy oddawane do adopcji z domu tymczasowego są znacznie lepiej przygotowane do nawiązania relacji z nowym opiekunem i zaadaptowania się domowego otoczenia. 

 

Wiele osób decyduje się na adopcję psa z fundacji również ze względu na prostszą i krótszą procedurę adopcyjną. Część fundacji rezygnuje z niektórych elementów procedury adopcyjnej lub przeprowadza je na odległość. Często od zgłoszenia chęci adopcji do zabrania psiaka z fundacji mija zaledwie kilka dni. 

 

Dla wielu osób sporą zaletą adopcji psa z fundacji jest też możliwość uniknięcia bezpośredniej konfrontacji ze schroniskowymi podopiecznymi. Wizyta w schronisku jest trudnym doświadczeniem. Nie każdy jest w stanie poradzić sobie z koniecznością wyboru spośród setek psów patrzących na ludzi smutnym, tęsknym wzrokiem. Adopcja psa z fundacji jest wtedy znacznie mniejszym obciążeniem psychicznym. 

 

Nie ulega wątpliwości, że większość fundacji działa w szczytnym celu, stawiając za swój priorytet pomoc zwierzętom i znalezienie im domów, w których na nowo będą czuły się szczęśliwe. Pracownicy fundacji i wolontariusze poświęcają mnóstwo wolnego czasu dla dobra zwierząt, nie oczekując niczego w zamian. Niestety czasami fundacje dopuszczają się nadużyć lub działają nie do końca uczciwie. Nie mamy więc gwarancji, że pies oddawany do adopcji otrzymał należytą opiekę. Zdarza się również, że ogłoszenia adopcyjne nie są na bieżąco aktualizowane. 

 

Adopcja psa z fundacji może okazać się też trudniejsza niż ze schroniska ze względu na problemy w nawiązaniu kontaktu z organizacją. Prowadzenie fundacji to zwykle dodatkowe zajęcie, wykonywane przez miłośników czworonogów poza pracą zawodową. Nie można więc oczekiwać, że wolontariusze będą dyspozycyjni o każdej porze dnia. 

 

Przy adopcji psa z fundacji często trzeba wykazać się cierpliwością i zrozumieniem. Warto też być przygotowanym na to, że z częścią problemów po przygarnięciu zwierzaka będziemy musieli radzić sobie sami. W schronisku zwykle można natomiast liczyć na wsparcie pracowników i specjalistów (np. behawiorystów), którzy towarzyszą nam na wszystkich etapach adopcji.

 

Niezależnie od tego, czy chcemy adoptować psa z fundacji, czy ze schroniska, powinniśmy dobrze przemyśleć swoją decyzję. Nie należy nigdy kierować się emocjami czy przypływem uczuć pod wpływem przeglądania zdjęć uroczych psiaków. Adopcja psa to poważne zobowiązanie na długie lata. Porzucone czworonogi wiele już w swoim życiu przeszły. Ewentualna ponowna utrata domu byłaby dla nich kolejną traumą. 

 

Upewnijmy się więc, czy jesteśmy gotowi na adopcję psa. Pamiętajmy – adoptowane zwierzaki często wykazują zachowania niepożądane i problemowe, takie jak: nadmierne szczekania, lęk separacyjny, zachowania wymuszające uwagę, brudzenie w domu, ciągnięcie na smyczy, fobie. Rozwiązanie problemów z zachowaniem u takich psiaków wymaga wiele czasu, cierpliwości i często intensywnej pracy z behawiorystą. Musimy być przygotowani, że nasz towarzysz nie będzie „idealny”. Adoptowanemu psu zazwyczaj trzeba poświęcić znacznie więcej czasu i uwagi niż czworonogowi z hodowli. 

 

Jeśli jesteśmy świadomi wszystkich dodatkowych obowiązków i potencjalnych trudności związanych z adopcją, kolejnym krokiem jest wybór odpowiedniego towarzysza. Nie kierujmy się wyłącznie zdjęciem czy opisem psa. Dokładnie przeanalizujmy ogłoszenie adopcyjne i zastanówmy się, czy będziemy w stanie spełnić stawiane w nim wymagania. Poszukajmy towarzysza, który pasuje do nas pod względem charakteru i stylu życia. Postarajmy się wcześniej poznać psa i dowiedzieć się o nim jak najwięcej od obecnych opiekunów. Nie bójmy się pytać. Zweryfikujmy swoje wątpliwości. Ułatwi nam to podjęcie właściwej decyzji i znacznie ograniczy ryzyko późniejszych problemów.

 

Przed adopcją psa z fundacji zawsze warto sprawdzić organizację i obowiązujące w niej procedury. Koniecznie upewnijmy się, czy fundacja działa legalnie i ma numer KRS. Wybierzmy organizację godną zaufania, cieszącą się dobrą opinią. Unikajmy fundacji, o których trudno znaleźć jakiekolwiek wiarygodne informacje. Poszukajmy organizacji działającej w pobliżu – z pewnością łatwiej będzie nam sprawdzić zasady jej działania. W razie wątpliwości zasięgnijmy porady innych miłośników czworonogów – często są oni w stanie doradzić, które fundacje działają naprawdę dla dobra zwierząt.

 

Najpóźniej w momencie wyrażanie chęci adopcji warto rozpocząć przygotowania do przyjęcia pod swój dach nowego lokatora. Niezbędny jest zakup wyprawki dla psa, w której powinny się znaleźć: smycz, obroża/szelki, adresówka, karma, przysmaki, legowisko, transporter, zabawki, gryzaki, akcesoria i kosmetyki do pielęgnacji. Warto też stworzyć w domu specjalny azyl dla psa, w którym będzie mógł odizolować się od niepokojących bodźców i odpocząć w odosobnieniu.

 

Gdy nowy lokator przybędzie już do naszego domu, dajmy mu chwilę na przyzwyczajanie się do nowego otoczenia. W przypadku większości adoptowanych zwierzaków okres aklimatyzacji zajmuje 2-3 tygodnie. W tym czasie należy umożliwić psu poznanie nowego otoczenia w komfortowy dla niego sposób. Spacery z psem najlepiej organizować w najbliższej okolicy pod ścisłym nadzorem – zwierzak w obcym miejscu może łatwo się zgubić. 

 

W przypadku wzmożonego niepokoju u czworonoga można sięgnąć po specjalne ziołowe środki uspokajające lub obroże adaptacyjne. Nie zniechęcajmy się, jeśli zwierzak jest zdystansowany lub niechętny do kontaktu. Na wszystko przyjdzie pora. Adopcja to w rzeczywistości dopiero początek pięknej przyjaźni z czworonogiem.

 

 

Autorka: Marta Majewska