W kalendarzu każdego psiarza musi znaleźć się miejsce na regularne szczepienia ochronne. To najlepszy, a zarazem najprostszy sposób na to, by uchronić swego pupila przed wieloma groźnymi chorobami. Kiedy wykonać pierwsze szczepienia psa? Które szczepionki są obowiązkowe, a które warto rozważyć dodatkowo? Odpowiadamy na wszystkie pytania związane z kalendarzem szczepień psa!
Lepiej zapobiegać niż leczyć – to zasada stara jak świat i z pewnością warto wziąć ją sobie do serca. Szczepienia ochronne nie kosztują wiele, a mogą zapewnić zwierzakowi skuteczną ochronę przed wirusami, takimi jak nosówka czy parwowiroza. Choroby te bywają trudne do wyleczenia, a w przypadku słabszych zwierzaków często kończą się tragicznie. Na szczęście temu scenariuszowi łatwo zapobiec. Podpowiadamy kiedy i na co zaszczepiać swojego psa!
Dlaczego pierwsze szczepienie psa jest tak ważne?
Opieka nad psem to nie tylko wspólne spacery i zabawa, ale także dość długa lista obowiązków. Jednym z nich jest wykonanie wszystkich podstawowych szczepień ochronnych. Dlaczego jest to tak istotne?
Szczepionki podaje się w celu zwalczania chorób zakaźnych, które zagrażają zdrowiu i życiu czworonogów. Pierwsze dawki poszczególnych antygenów podaje się już kilkutygodniowym szczeniętom. Maluchy tuż po narodzinach piją mleko matki, które pełne jest dobroczynnych substancji wzmacniających ich układ immunologiczny. Z czasem jednak nabyta odporność bierna słabnie, a zwierzak staje się podatny na zakażenie rozmaitymi wirusami. Szczepionka ma za zadanie odbudować tę naturalną barierę ochronną i pobudzić organizm do produkcji nowych przeciwciał.
Warto pamiętać, że jedna dawka szczepionki nie zapewni pieskowi należytej ochrony. Organizm malucha nabywa odporność stopniowo, po tym jak przeciwciała matczyne całkiem zanikną. Szczepienia zapewniają psiakowi pełną ochronę dopiero po pełnym cyklu, czyli po 3-4 pełnych dawkach.
Kalendarz szczepień szczeniąt – kiedy iść na pierwsze szczepienie psa?
Zalecenia dotyczące szczepień ochronnych psów i innych zwierząt towarzyszących opracował Zespół do Spraw Szczepień (ang. Vaccination Guidelines Group – VGG) Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (ang. World Small Animal Veterinary Association – WSAVA). Zgodnie z zaleceniami owego zespołu najbardziej uniwersalny schemat szczepień zakłada:
- pierwsze dawki szczepionek w wieku 6 tygodni,
- kolejne dawki przypominające co 2-4 tygodnie,
- ostatnie dawki w 16 tygodniu życia lub później.
Oczywiście zasady te są bardzo ogólne, a kalendarz szczepień należy dopasować indywidualnie dla konkretnego czworonoga. Weterynarz może, na przykład zadecydować o wcześniejszym podaniu szczepionki szczeniakowi, który został wcześnie odłączony od matki i nie przejął optymalnej dawki przeciwciał z jej mleka.
W normalnych warunkach odporność bierna szczeniąt nabyta wraz z mlekiem matki zanika między 8 a 12 tygodniem życia. Ilość przeciwciał obniża się stopniowo, nie zakłócając rozwoju odporności czynnej nabytej po szczepieniach. Liczba dawek przypominających będzie zależała od tego, w jakim wieku szczenię otrzymało pierwszą dawkę oraz ustalonej długości przerw pomiędzy szczepionkami. Przeważnie przerwa ta wynosi 3 tygodnie.
Przeciwko jakim chorobom szczepić szczeniaka? Plan podstawowy i dodatkowy
Program opracowany przez Zespół do Spraw Szczepień dzieli się na tak zwane szczepienia zasadnicze, czyli podstawowe oraz szczepienia dodatkowe. Te pierwsze powinny być przeprowadzane u wszystkich psów na całym świecie, niezależnie od lokalizacji czy okoliczności. Z kolei szczepienia dodatkowe zaleca się w przypadku zwierząt, które ze względu na miejsce bytowania lub warunki życia są bardziej narażone na kontakt z daną chorobą.
Program szczepień zasadniczych obejmuje 4 szczepienia ochronne przeciwko:
- nosówce,
- parwowirozie,
- chorobie Rubartha,
- wściekliźnie.
Choroby te stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życia psa, więc warto mieć oko na wykaz szczepień i zjawić się u weterynarza w wyznaczonym terminie. Co więcej, szczepionka przeciwko wściekliźnie jest wymagana prawnie. Bez niej nie wyjedziemy z psem za granicę ani nie zameldujemy się w żadnym hotelu na terenie Polski czy Unii Europejskiej. Szczepienie to warto wykonać jednak nie dlatego, że wymaga tego prawo, a ze względu na dobro pupila. Wścieklizna to choroba zwalczana z urzędu, co dla zarażonego nią psa stanowi wyrok.
Szczepienia zasadnicze – na co trzeba zaszczepić psa?
Program podstawowy obejmuje cztery szczepienia przeciwko chorobom, takim jak:
Parwowiroza
To choroba zakaźna wywołana przez parwowirus typu 2 (CPV). Patogen przenosi się poprzez ślinę, wymioty, kał oraz bezpośredni kontakt z innym chorym zwierzęciem. Charakteryzuje go duża odporność – w zainfekowanej próbce kału wirus może przetrwać nawet do pół roku. Choroba ta atakuje najczęściej młode psy do 6. miesiąca życia, które nie przeszły jeszcze pełnego pakietu szczepień.
Każdy pies z objawami wirusa wymaga natychmiastowego leczenia weterynaryjnego. Choroba najczęściej przybiera postać jelitową z objawami obejmującymi wymioty, ostrą biegunkę, gorączkę i silne odwodnienie. Niestety leczenie nie zawsze kończy się sukcesem, a parwowiroza wciąż pozostaje chorobą o bardzo wysokiej śmiertelności.
Jedynym sposobem na uchronienie pupila przed tą groźną chorobą jest szczepienie. Zgodnie z programem preparat przeciwko parwowirozie podaje się psu w 3 seriach. Pierwszą dawkę szczeniak otrzymuje w 6-8 tygodniu życia, a następne co 2-4 tygodnie. Kolejne szczepienie przypominające przeprowadza się po roku, kolejne co 3 lata lub zgodnie z zaleceniami weterynarza.
Nosówka
Na nosówkę mogą chorować psy w każdym wieku, jednak największe zagrożenie stanowi ona dla szczeniąt w wieku 3-6 miesięcy. Wirus przenosi się głównie przez bezpośredni kontakt z innymi psami oraz drogą kropelkową. O zakażenie jest więc niezwykle łatwo, a leczenie nie zawsze przynosi rezultaty. Choroba wywołuje objawy ze strony układu pokarmowego oraz oddechowego. U dotkniętych nią zwierzaków obserwuje się wymioty i biegunkę, a także wysoką gorączkę, kaszel, zapalenie oskrzeli oraz zapalenie spojówek. Choroba może przyjąć także postać skórną, nerwową lub rozrodczą.
Przeciwko nosówce należy zaszczepić szczeniaka w wieku 6-8 tygodni. Kolejną dawkę powinien przyjąć w 9-11 tygodniu, a ostatnią w 12-15 tygodniu życia. Zgodnie z kalendarzem dawkę przypominającą stosujemy po roku, a kolejne średnio do 2-3 lata.
Choroba Rubartha, czyli zapalenie wątroby psów
Wirusowe zakaźne zapalenie wątroby psów to wysoce zaraźliwa choroba, wywoływana przez adenowirus typu 1. Najczęściej chorują na nią psy, które nie ukończyły jeszcze pierwszego roku życia. Choroba Rubartha ma ostry przebieg i nierzadko prowadzi do śmierci zwierzęcia. Zdarza się też, że wirus przyjmuje postać przewlekłą, objawiając się ogólną apatią i osłabieniem, brakiem apetytu, powiększeniem węzłów chłonnych i obrzękiem tkanki podskórnej głowy. Często występuje także biegunka, ból brzucha oraz żółtaczka.
Aby zapewnić bezpieczeństwo pupilowi, należy podać mu odpowiedni preparat w dwóch dawkach. Pierwszą w wieku 6-8 tygodni i kolejną po 3 tygodniach. Szczepienie należy powtarzać zgodnie z zaleceniami weterynarza.
Wścieklizna
Zgodnie z Polskim prawem każdy pies powyżej 3. miesiąca życia musi być zaszczepiony przeciwko wściekliźnie. Każdy psiarz jest zobowiązany do zaszczepienia swego pupila w ciągu 30 dni od ukończenia przez niego 12 tygodnia życia. Surowe przepisy wynikają z faktu, iż choroba ta stanowi ogromne zagrożenie nie tylko dla zdrowia psów, ale i ludzi. Jak dotąd nie udało się oprawiać żadnego skutecznego lekarstwa na tę chorobę, a każdy odnotowany przypadek kończy się śmiercią pacjenta. Jak podaje WHO, co roku na całym świecie z powodu wścieklizny umiera około 55 tysięcy osób.
Wścieklizna pośród zwierząt domowych jest zwalczana z urzędu, co oznacza, że zwierzęta z pozytywnym wynikiem testu poddawane są eutanazji. Szczepienie przeciwko tej chorobie należy powtarzać co roku.
Na co jeszcze warto zaszczepić psa?
Program profilaktyki chorób zakaźnych u psów obejmuje również tak zwane szczepionki dodatkowe. Są to preparaty, które można, ale nie trzeba podawać psom. Ich stosowanie zależy w dużej mierze od środowiska, w którym żyje pies oraz od jego warunków bytowych. Duże znaczenie ma także rasa, wiek oraz ogólna kondycja czworonoga. Zdarzają się sytuacje, kiedy przyjęcie dodatkowej szczepionki jest wręcz wskazane.
Do puli szczepień dodatkowych zalicza się preparaty przeciwko zoonozom, czyli chorobom zakaźnym rozprzestrzeniającym się między zwierzętami i ludźmi. Będą to zatem różne choroby odzwierzęce, pochodzące od zwierząt domowych i gospodarskich. Przykładem takiej choroby jest wspomniana już wścieklizna, ale nie tylko ona zagraża naszym czworonogom. Innym przykładem zoonozy jest leptospiroza.
Leptospiroza to zakaźna choroba zwierząt i ludzi wywołana przez bakterię Leptospiria. Nosicielami wirusa są głównie gryzonie oraz zwierzęta gospodarskie. Pies może zarazić się poprzez kontakt ze skażoną wodą, jedzeniem albo glebą. Jeżeli pies zamieszkuje tereny wiejskie lub okolice lasów, ma kontakt ze stojącą wodą (stawy, jeziora, tereny podmokłe), warto zaszczepić go przeciwko leptospirozie.
Kolejnym schorzeniem, które może zagrażać domowym zwierzakom, jest tak zwany kaszel kenelowy, a właściwie zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli psów. Choroba ta atakuje zwierzaki w każdym wieku, ale najczęściej diagnozuje się ją w dużych skupiskach, takich jak schroniska, hotele dla psów, a nawet wystawy. Kaszel kenelowy stanowi zagrożenie dla szczeniąt, psów starszych oraz osłabionych i przewlekle chorych. Szczepionkę przeciwko tej chorobie można podawać psom jeszcze przed ukończeniem pierwszego miesiąca życia.
Czy szczepionki są bezpieczne dla pupila? Zagrożenia i powikłania poszczepienne
Temat szczepień wzbudza niekiedy pewne kontrowersje. Wielu właścicieli obawia się ewentualnych powikłań lub tak zwanych efektów ubocznych. Czy słusznie? Trzeba pamiętać, że produkcja szczepionek podlega ścisłej kontroli. Zarówno ich skuteczność, jak i bezpieczeństwo są stale monitorowane przez odpowiednie urzędy. Występowanie niepożądanych reakcji u dużej ilości zwierzaków sprawia, że preparat jest natychmiast wycofywany z użycia. A zatem ryzyko związane ze stosowaniem szczepionek jest znikoma.
Zdrowie i profilaktyka szczeniąt – podsumowanie
Nie ulega wątpliwości, że na małego psiaka czyha wiele niebezpieczeństw. Największe zagrożenie stanowią wirusy i wywołane przez nie choroby, których leczenie nie zawsze jest możliwe. Na szczęście większości z nich można łatwo zapobiec za pomocą szczepionek. Środki, które udało się opracować naukowcom, zwiększają bezpieczeństwo czworonogów oraz nas samych, skutecznie chroniąc przed zakażeniem. Dlatego harmonogram szczepień warto ustalić z weterynarzem, gdy tylko maluch pojawi się w naszym domu. Pełen pakiet zagwarantuje mu ochronę przeciwko czyhającym na niego wirusom.
Autorka: Angelika Podgajna
dla psów
dla kotów
dla gryzoni
dla ptaków
ZALOGUJ SIĘ
ZAŁÓŻ KONTO
dla psów
dla kotów
dla gryzoni
dla ptaków
Twoje konto
Twój koszyk (
HOME
Przypominacz
Zlokalizuj swoją przesyłkę
