Zakup psa to zawsze emocjonująca chwila. W Polsce nie brakuje miejsc, w których można nabyć wymarzonego czworonoga nawet najbardziej egzotycznej rasy. Wybór psiej hodowli zawsze powinien być jednak starannie przemyślany. Od pochodzenia i sposobu wychowania czworonożnych maluchów w dużej mierze zależy ich przyszłość. Niestety, obok profesjonalnych hodowców działających w ramach ZKwP nie brakuje też pseudohodowców, którzy w rozmnażaniu psów widzą jedynie sposób na dodatkowy zarobek. Jak sprawdzić, czy hodowla psów jest godna zaufania? Jak znaleźć hodowcę należącego do ZKwP? Podpowiadamy!

 

Hodowla psów to nie tylko hobby, To również ogromna odpowiedzialność za przyszłość rasowych psich maluchów i samej rasy. Prowadzenie rozrodu czworonogów wymaga dużej wiedzy i powinno odbywać się przy współpracy z doświadczonymi kynologami. Hodowca, który chce działać w sposób legalny i profesjonalny, powinien należeć więc do ogólnopolskiej organizacji kynologicznej. 

 

W każdym kraju może działać tylko jedna organizacja kynologiczna pod banderą międzynarodowej organizacji FCI. W Polsce jest to ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Organizacja ta została powołana w 1938 r. Głównym celem jej działania jest prowadzenie hodowli i szkolenie rasowych psów dla uzyskania jak najlepszych wyników pod względem eksterieru, cech psychicznych i użytkowych – w oparciu o wiedzę naukową. Obecnie ZKwP ma kilkadziesiąt oddziałów terenowych w całym kraju. Przynależność do tej organizacji to nie tylko sprawa prestiżu. To przede wszystkim wyznacznik spełniania przez hodowców międzynarodowych standardów. Hodowcy należący do ZKwP zobowiązani są m.in.: 

 

 

 

Związek Kynologiczny w Polsce stawia też wysokie wymagania sukom hodowlanym i psom reproduktorom. Do hodowli mogą być dopuszczone jedynie czworonogi, które nie wykazują wad genetycznych oraz schorzeń dziedzicznych (np. chorób oczu). Dodatkowo suczki hodowlane muszą ukończyć 18. miesiąc życia, a psy 15. miesiąc i uzyskać odpowiednie oceny na wystawach. Z hodowli wykluczane są zwierzęta agresywne, chore oraz suki, które ukończyły 8. rok życia. Z uwagi na troskę o dobrostan suk zabronione jest ich wielokrotne krycie w ciągu roku. 

 

ZKwP reguluje również obowiązki hodowców wobec psich maluchów. Zgodnie z regulaminem Związku Kynologicznego w Polsce szczenięta muszą odbyć przegląd hodowlany. Hodowca powinien także oznakować je mikroczipem. Opiekunowie czworonogów nie mogą sprzedawać szczeniąt przez pośredników ani handlować nimi w miejscach publicznych. 

 

Rygorystyczne wymagania stawiane przez FCI i ZKwP hodowcom to pewnego rodzaju gwarancja dla przyszłych psich opiekunów. Wybierając pupila z legalnej hodowli, możesz poznać jego przodków. Masz też pewność, że czworonóg nie jest obarczony poważnymi chorobami dziedzicznymi i cieszy się dobrym zdrowiem.
 

↓ Zabawki dla psów ↓ 

 

Jak sprawdzić, czy hodowla jest w ZKwP? Większość legalnych hodowli psów wyraźnie zaznacza w swoich ogłoszeniach lub na stronach internetowych, że działa w ramach organizacji. Niestety zdarza się, że na ZKwP powołują się pseudohodowcy, którzy w rzeczywistości nie mają z tą organizacją nic wspólnego. Najlepiej więc zweryfikować legalność hodowli bezpośrednio u źródła. Można to zrobić, kontaktując się z odpowiednim terenowym oddziałem związku.

 

Czy dana hodowla jest zarejestrowana w ZKwP można również sprawdzić w wyszukiwarce hodowców na oficjalnej stronie FCI lub w bazie przydomków hodowlanych samego Związku Kynologicznego w Polsce. W wyszukiwarce należącej do FCI znajdziesz też hodowców zagranicznych. Warto przyjrzeć się ponadto wydawanym przez hodowców dokumentom – metryka urodzenia i rodowód powinny być zgodne ze wzorem ZKwP.

 

Prowadzenie działalności związanej z hodowlą rasowych psów jest w Polsce regulowane prawnie. Zgodnie ze znowelizowaną w 2012 r. Ustawą o ochronie zwierząt zabrania się rozmnażania psów i kotów w celach handlowych, poza hodowlami zwierząt zarejestrowanymi w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów i kotów. Oznacza to jedno: osoba niezrzeszona w żadnej organizacji kynologicznej nie może nazwać się hodowcą i prowadzić sprzedaży zwierząt domowych. Hodowle działające w sposób nielegalny to więc po prostu pseudohodowle. 

 

Niestety problem jest dużo bardziej skomplikowany. W Polsce nie ma jasnych wymagań, jakie muszą spełniać organizacje kynologiczne. W praktyce zarejestrowanie fanklubu danej rasy czy stowarzyszenia hodowców rasowych psów nie stwarza większych problemów. W Polsce działa wiele organizacji kynologicznych o niejasnym statusie. Zgodnie z prawem działają legalnie, jednak w większości przypadków nie sposób zweryfikować ich wymagań. W związku z tym pochodzenie psów z hodowli zrzeszonych w takich organizacjach pozostaje nieznane. 

 

Zarejestrować hodowlę może praktycznie każdy. Nie ma więc żadnej pewności, że zwierzak jest rasowy. Często pseudohodowcy sprzedają szczenięta w typie rasy, które pod względem behawioralnym w ogóle nie przypominają jej przedstawicieli. Nie do końca wiadomo więc, na jakiego psa wyrośnie uroczy czworonóg przypominający maltańczyka czy buldożka francuskiego. Co więcej, wiele organizacji nie stawia swoim hodowcom żadnych wymagań dotyczących badań genetycznych u rodziców szczeniąt. Często działają wyłącznie dla zysku, nie zwracając uwagi na cierpienie zwierząt. Rozród suczek nie zawsze prowadzony jest w sposób zdrowy i zrównoważony.

 

Pseudohodowca najczęściej nie dba też o socjalizację i rozwój emocjonalny szczeniąt, przez co mogą mieć one poważne problemy w relacjach społecznych w przyszłości. Oczywiście nie jest to regułą – nawet w takich organizacjach zdarzają się uczciwi hodowcy, którzy troszczą się o potencjalnych rodziców i urodzone szczenięta. Zakup psa z takiej hodowli zawsze obarczony jest jednak dużym ryzykiem – w przeciwieństwie do zakupu pupila w hodowli zrzeszonej w ZKwP, spełniającej wyśrubowane wymagania. Problemem jest też status psów z pseudohodowli. Nie spełniają warunków FCI lub ZKwP, a więc w świecie kynologicznym traktowane są tak naprawdę jak kundelki. 

 

Niektórzy kupują psa u pseudohodowców, argumentując, że nie zależy im na rodowodzie, bo nie planują rozmnażać swojego pupila. To często popełniany błąd, który sprawia, że pseudohodowle mogą osiągać zyski ze swojej działalności i dalej działać. Wybór psa z hodowli ZKwP ma szerszy wymiar – pozwala wspierać dobre praktyki hodowlane, co przyczynia się do poprawy ogólnego dobrostanu psów. Każdy, komu nie zależy natomiast na psie czystej krwi, może zdecydować się na pupila ze schroniska. W przytuliskach na nowych opiekunów wciąż czeka wiele tysięcy psów.
 

Jeśli chcesz kupić psa rasowego, powinieneś się do tego dobrze przygotować. Zanim kupisz szczeniaka konkretnej rasy, postaraj się dowiedzieć jak najwięcej o jej predyspozycjach, charakterze i wymaganiach. Nigdy nie kupuj zwierzaka wyłącznie ze względu na wygląd. Zastanów się, czy będziesz w stanie sprostać opiece nad nowym pupilem. Rasowe psy zwykle są bardziej wymagające niż typowe kundelki. Ich specyficzna użytkowość i wyjątkowy wygląd sprawiają, że mogą potrzebować specjalnego szkolenia i żywienia czy pracochłonnej pielęgnacji. Porozmawiaj z innymi opiekunami psów Twojej wymarzonej rasy – dzięki temu będziesz wiedział, na co musisz się przygotować.

 

Jeśli jesteś pewny, że kupno psa to dobry pomysł, poszukaj najbliższych hodowli danej rasy znajdujących się w Twojej okolicy. Postaraj się znaleźć wiarygodne opinie na ich temat lub skorzystaj z rekomendacji znajomych psiarzy. Sprawdź, kiedy na świat przyjdą nowe mioty i czy aktualnie prowadzone są zapisy na same szczenięta. Nie śpiesz się – pośpiech to zwykle zły doradca. W renomowanych hodowlach na psy często trzeba poczekać nawet kilka miesięcy.

 

Kiedy już wybierzesz hodowlę, powinieneś ją sprawdzić. Odpowiedzialnym hodowcom zależy na tym, by ich podopieczni trafili do dobrych domów. Zwykle bez problemu możesz umówić się na wizytę w hodowli psów rasowych i zobaczyć, w jakich warunkach wychowują się psiaki oraz w jakiej kondycji są ich rodzice. Dodatkowo możesz poprosić hodowcę o aktualne badania weterynaryjne szczeniąt i ich rodziców. Jeśli hodowca nie będzie chciał ich przedstawić, jest to sygnał alarmowy. Zachowaj także ostrożność, jeśli hodowca nie chce pokazać Ci psich maluchów w naturalnym otoczeniu lub proponuje sprzedaż szczeniąt jeszcze przed ukończeniem przez nie 8. tygodnia życia czy przesłanie dokumentów hodowlanych pocztą. Być może jest nastawiony wyłącznie na zysk. W takich sytuacjach lepiej poszukaj innej hodowli. 

 

Autorka: Marta Majewska