Twój ukochany psiak ma już swoje lata? Niestety starość nieuchronnie dotyka również naszych domowych pupili. Długie spacery, szalone zabawy czy przygarnięcie szczeniaka pod domową strzechę – to lista pomysłów, które niekoniecznie przypadną do gustu leciwemu czworonogowi. Wraz z wiekiem psiakom zmieniają się upodobania, inne też są ich potrzeby. Starszym psem zająć trzeba się więc nieco odmiennie.

Nasz pies zaczyna się starzeć

Nie jest tajemnicą, że długość życia psów zależy od rasy, a ściślej rzecz ujmując od ich wielkości, wagi oraz genetycznych predyspozycji. Trudno w tym wypadku dokładnie ustalić, kiedy pies wkraczać zaczyna w jesień swego życia. U większych ras pierwsze oznaki starzenia pojawiają się zazwyczaj ok. 7 roku życia, u mniejszych nieco później, bo w wieku lat 11.

Starzenie się to proces, który nie przebiega według matematycznego wzoru. W każdym wypadku zachodzić będzie ono nieco inaczej. Stąd dobrze jest zabrać się za obserwacje – naszego kudłatego przyjaciela warto mieć na oku. Regularne wizyty u weterynarza, wczesna diagnoza problemu, odpowiednia dieta, dostosowanie otoczenia i zmiana sposobu, w jaki z psiakiem wchodzimy w interakcje – to podstawowe sposoby, dzięki którym naszemu pupilowi pomóc możemy w tej nowej, również dla niego, sytuacji.

Dieta odpowiednia dla starego psa

Wraz z wiekiem metabolizm zwalnia, zmniejsza się też aktywność fizyczna, do codziennego funkcjonowania nie potrzeba już tak wiele energii. Zasada ta sprawdza się nie tylko w stosunku do nas, nasze domowe czworonogi spod jej władania też nie są wyjęte. Kluczową sprawą w tej sytuacji staje się odpowiednia dieta. Starszy pies odżywiać powinien się więc inaczej, niż dorastające, pełne wigoru szczenię. Otyłość to jedna z najczęstszych dolegliwości, jaka dopada starszych wiekiem domowych pupili. Zamiast walczyć z nią, lepiej jest jej zapobiegać.

Często wystarczającym rozwiązaniem jest zmniejszenie porcji, jaką serwujemy swojemu psiakowi, choć lepsze zbilansowanie diety to też ważna sprawa. Posiłek seniora uboższy powinien być w kalorie, zdecydowanie bardziej zasobny zaś w błonnik pokarmowy. Starszym psiakom zdarza się cierpieć na zaparcia – otręby dodawane do pożywienia pomogą rozwiązać tę sprawę. Nie tylko nadwaga, również chudnięcie i utrata apetytu dotknąć mogą naszego psiaka.

Wizyta u weterynarza to w tej sytuacji krok konieczny, choć okazać może się, że sprawa wcale nie jest skomplikowana. Gryzienie twardych, suchych kulek dla starego psa może być problemem. Wystarczy dodać do nich trochę jedzenia z puszki, rosołu, mleka czy surowych jajek, a uczta stanie się nie tylko łatwiejsza do przełknięcia, ale i smaczniejsza.

Psi artretyzm i utrata sprawności

Artretyzm to niestety częsta psia przypadłość. Szczególnie duże czworonogi, ale i rasy takie jak basset czy jamnik narażone są na schorzenia stawów. Dolegliwość ta naszemu pupilowi znacznie utrudniać może wskakiwanie do samochodu, korzystanie ze schodów, a nawet zimowe spacery w śniegu.

Nie znaczy to oczywiście, że starszy pies zrezygnować powinien z ruchu. Przełajowe biegi  czy asysta w trakcie rowerowej przejażdżki to z pewnością propozycja nie dla seniora. W grę wciąż wchodzą jednak krótkie spacery, dobrą rozrywką stać może się też pływanie. Gdy tylko okolica stwarza ku temu możliwości, zabierz psiaka nad wodę. To nie tylko wspaniała zabawa, ale i okazja, by porządnie rozruszał on swe mięśnie, jednocześnie nie nadwyrężając stawów. Twój najlepszy przyjaciel jest już tak schorowany, że ciężko ruszyć mu się z domu? Nawet w tym wypadku pies nie powinien stać się więźniem zamkniętym w mieszkaniu.

Wizyta w parku to zawsze spora atrakcja, która do gustu przypadnie nawet sędziwemu seniorowi. Od czasu do czasu zabierz go tam samochodem – twe towarzystwo, słoneczne promienie, świeże powietrze i zmiana otoczenia wiele dla niego znaczą. W domu zadbaj o wygodne i ciepłe psie posłanie. Stare czworonogi marzną znacznie szybciej, a i schorowanym stawom chłód niekoniecznie służy. Wylegiwanie się na zimnej podłodze to nie najlepszy pomysł. Koc otulający psa w chłodne, zimowe noce wcale nie będzie przesadą.

Stary pies łaknie ciszy i spokoju
 

Na stare lata z twojego szalonego niegdyś pupila robi się preferujący ciszę i spokój domator? Nic w tym dziwnego! Wielu psich seniorów po prostu z trudem znosić zaczyna hałas. Syreny, głośna muzyka, natężony ruch uliczny, a nawet gwar, jaki stwarzają młode psiaki czy dzieci to dla nich nieraz zbyt wiele. Chwila wytchnienia i błogiego spokoju to coś, co naszemu seniorowi bezapelacyjnie się należy.

Gdy w domu znajdują się też inne, młodsze psy warto zatroszczyć się o to, by nasz wiekowy towarzysz, od tego nader żywiołowego towarzystwa, mógł nieraz odpocząć. Stworzyć trzeba mu wtedy jakieś ustronne miejsce. Warto zadbać też o to, by inne czworonogi nie kradły mu nie tylko ciszy, przestrzeni, zabawek czy jedzenia, ale i twojej uwagi. Tej ostatniej psiak zawsze jest złakniony, a z upływem lat nie umie on już zawalczyć o nią tak jak kiedyś.

Psi senior nie lubi zostawać sam w domu

Lęk separacyjny to kolejna z dolegliwości, która starszym psom wyraźnie daje się we znaki. Nawet te czworonogi, które za młodu samotność znosiły całkiem dzielnie, na stare lata mogą po prostu przestać z nią sobie radzić. Starsze psiaki często robią się niespokojne, gdy tylko wyczuwają, że właściciele zbierają się do wyjścia z domu.

Normą w tej sytuacji staje się wycie, szczekanie, a nawet intensywne ślinienie się czy moczenie. W takiej sytuacji rzewne pożegnania nie polepszą sytuacji – z opuszczania mieszkania lepiej nie robić wielkiej sprawy. Mały trening to też dobry pomysł. Wyjdź za drzwi na 5, 10, a potem na 15 sekund i nagródź psa przysmakiem, gdy próbę tę uda mu się przetrwać w spokoju.[1] Pluszowa zabawka czy koszulka przesiąknięta naszym zapachem również dać egzamin.

Z takim prezentem na posłaniu psiakowi łatwiej uda się przetrwać samotne chwile. Warto pamiętać również o tym, że psi seniorzy zdecydowanie częściej załatwiać muszą swe fizjologiczne potrzeby. Gdy na wiele godzin zmuszony jesteś zostawiać swego czworonoga samego w domu, zadbaj o to, by ktoś zajrzał do niego w międzyczasie.

Tekst: Małgorzata Urbanowicz
Zdjęcie: Fotolia.com
Źródło:  [1] http://www.peteducation.com/article.cfm?c=2+2110&aid=616