Mówi się, że właściciele psów dzielą się na dwie grupy. Tych, którzy śpią ze swoimi pupilami oraz tych, którzy się do tego nie przyznają. Spanie w jednym łóżku z psem to temat dosyć kontrowersyjny, który u wielu ludzi budzi mieszane uczucia ze względów higienicznych i zdrowotnych. Niektórzy właściciele nie widzą w tym nic złego, a inni patrzą na to z odrazą. Są i tacy, którzy nie wpuszczają zwierzęcia na łóżko, obawiając się zakłócenia hierarchii w domowym „stadzie”. Jednak tak naprawdę, to czy pies śpi z właścicielem, czy nie powinno zależeć od relacji ze zwierzęciem, od tego jak jest ułożone oraz stanu zdrowia i higieny zwierzęcia. Jest to decyzja, którą każdy właściciel i tak podejmuje sam. Warto jednak zdawać sobie sprawę zarówno z zalet oraz potencjalnych problemów z tym związanych.

Zalety spania z psem
 

Badania przeprowadzone przez naukowców Instytutu Weterynarii na Uniwersytecie Kalifornijskim dowiodły, że spanie z czworonogiem pozytywnie wpływa na układ odpornościowy człowieka. Okazuje się, że właściciele śpiący ze swoimi pupilami rzadziej chorują, nie zapadają na przeziębienia czy choroby układu oddechowego. Mają również mniejszą skłonność do zatruć pokarmowych.
Pies towarzyszący właścicielowi podczas snu nie tylko wpływa na jego kondycję fizyczną, ale również poprawia samopoczucie i wzmacnia komfort psychiczny. Śpiący u naszego boku ulubieniec działa relaksująco. Dzięki jego obecności jesteśmy bardziej odprężeni, czujemy się też bezpieczniej. Ciepło psiego ciała, jego dotyk czy przytulenie wpływa na nas kojąco i dodaje otuchy.

O czym trzeba pamiętać śpiąc z psem?

Wszystko to brzmi bardzo zachęcająco, zresztą chyba każdemu trudno jest oprzeć się mocy błagalnego psiego spojrzenia i jego przymilnych gestów. Jednakże zanim wpuścimy pupila do łóżka warto zadbać o kilka kwestii.
Po pierwsze, zdajmy sobie sprawę, że nawyki bardzo szybko wchodzą w krew. Jeśli pies nauczy się, że wolno mu wskakiwać na łóżko czy też na kanapę, pamiętajmy, że będzie to robił zawsze, niezależnie od okoliczności.

Na przykład w obecności gości lub w innych sytuacjach, gdy pies leżący na kanapie czy tapczanie nie jest mile widziany. Dobrze więc zadbać o jego dobre maniery. Nauczmy psa posłuszeństwa komendom, takim jak „zejdź” czy „nie wolno”. Zwierzę musi wiedzieć, że wstęp na łóżko ma dopiero po zaproszeniu właściciela i że po odpowiedniej komendzie musi z niego zejść. Inaczej pies uzna, że nasze miejsce do spania czy wypoczynku jest do jego dyspozycji, gdy tylko zechce.

Po drugie, należy zwracać szczególną uwagę na zdrowie i higienę psa. Nieodrobaczane i nieszczepione zwierzęta są nosicielami pasożytów, takich jak tasiemiec oraz psia glista. Człowiek może się nimi zarazić nawet podczas głaskania psa, upewnijmy się więc co do zdrowia ulubieńca i dbajmy o coroczne wizyty kontrolne u weterynarza. Zwierze musi być regularnie odrobaczane, pamiętajmy też o preparatach przeciw pchłom. Po spacerze zawsze wycierajmy psie łapki, oczyszczajmy również jego sierść a także sprawdzajmy stan skóry.

Niektórzy hodowcy podnoszą problem zaburzenia hierarchii oraz chęci dominacji psa nad właścicielem. Według nich pozwalanie psu na spanie w łóżku sprawia, że zwierzę zaczyna postrzegać swoją pozycję jako równorzędną z naszą. A czasem może nawet zgłaszać pretensje do zajęcia roli samca czy samicy alfa. Jednak badania psich behawiorystów uznają tę teorię za błędną [1].

Każdy właściciel sam podejmuje decyzje o tym czy wpuścić pupila do łóżka, czy nie. Jeśli mamy na to ochotę nie ma w tym nic złego, pod warunkiem, że nie zapomnimy o wcześniejszym ustaleniu z psem pewnych zasad. I bądźmy konsekwentni, w końcu nie chcemy walczyć z psem o poduszkę czy miejsce na materacu.

Tekst: Angelika Podgajna
Zdjęcie: Fotolia.com
Źródło: [1]Eaton Barry, Dominacja u psów. Prawda czy mit, Fundacja Psia Wachta, 2009.