To, że papuga żywi się ziarnami, nie jest dla nikogo tajemnicą. Jednak wbrew pozorom nasz pierzasty przyjaciel to prawdziwy smakosz, który porządnie urozmaiconym menu z pewnością nie pogardzi. Serwowanie papugom diety mono-składnikowej nie jest dobrym pomysłem. Tylko zróżnicowane, dobrze zbilansowane pożywienie sprawi, że nasz zwierzak będzie czuł się dobrze i zdrowo.

Co jada papuga?

Podstawą pożywienia papug chowanych w klatkach są mieszanki ziaren, często wzbogacane witaminami i mikroelementami oraz granulaty sporządzane na bazie nasion, zbóż i owoców. To gotowe propozycje, które nabyć możemy w sklepie. Pamiętajmy jednak o tym, że na takim menu nie możemy poprzestać.

Większość papug chętnie zjada ziarna pod każdą postacią. Te suche są tu niekwestionowaną bazą, jednak ptaki chętnie sięgają też po ziarna kiełkujące i jeszcze niedojrzałe. Wiosną posiłki naszych pupili wzbogacić możemy o kłosy traw i jadalne zioła – rdest czy babka z pewnością naszym milusińskim przypadną do gustu.



W diecie naszych skrzydlatych towarzyszy koniecznie znaleźć powinny się też świeże owoce i warzywa. W większości przypadków spokojnie stanowić mogą one od 15 do 30% całego dziennego wyżywienia.  Serwując zwierzakowi taki świeży posiłek, pamiętać powinniśmy jednak o tym, by nie przeszarżować z owocami posiadającymi wysoką zawartością cukru – te lepiej jest utrzymać na poziomie nieprzekraczającym 5%.

Poznaj żywieniowe zwyczaje swojego zwierzaka

Pod wspólnym mianem papug kryją się rozmaite stworzenia pochodzące z różnych zakątków globu. Ustalając dietę dla naszego pupila, musimy zatem przede wszystkim mieć na uwadze gatunek jaki on reprezentuje i charakterystyczne dla niego żywieniowe preferencje.

Zdecydowana większość członków papuziego rodu to ptaki gustujące głównie w pożywieniu roślinnym. Wśród nich są jednak takie, u których szala przechyla się w stronę ziaren, nasion i orzechów, bądź takie, które stawiają głównie na owoce. Do tych pierwszych należą m.in. papużki faliste, ary hiacyntowe i nimfy. Do drugich: ary szafirowe i zielonoskrzydłe. Dla odmiany lory zamieszkujące Azję Południowo-Wschodnią żywią się nektarem i kwiatowymi pyłkami. Jeszcze inne spośród tych skrzydlatych zwierzaków chętnie sięgają nie tylko po ziarna czy owoce – insektami i drobnymi bezkręgowcami też nie pogardzą. Takie upodobania wykazuje np. amazonka płomiennosterna bądź kakadu żółtoczuba. Menu, jakie ustalamy dla naszego domowego zwierzaka, każdorazowo dopasowane powinno być do jego indywidualnych, naturalnych skłonności.[1]

Wybierz mieszankę ziaren dostosowaną do potrzeb swojej papugi

W sklepach zoologicznych dostępnych jest wiele gotowych mieszanek, które mogą stać się podstawą menu naszego skrzydlatego pupila. Ogromny wybór nie powinien zbić nas z tropu – to, czego szukamy, wcale nie będzie tak trudne do odnalezienia. Producenci zadbali o to, by przygotowywany przez nich pokarm był należycie zróżnicowany. Mamy więc jedzenie przeznaczone dla papug małych, średnich i dużych. Są mieszanki dedykowane konkretnym gatunkom, są też osobne propozycje dla papug australijskich czy afrykańskich. To z pewnością ułatwi nam rozeznanie się w żywieniowym temacie.

To nie powinno trafić do papuziego dzioba!

Papugi to stworzenia, które lubią urozmaiconą dietę. Wcale nie znaczy to jednak, że żywić możemy je wszystkim, co tylko mamy pod ręką. Dla naszych skrzydlatych przyjaciół niebezpieczny jest czosnek i cebula. Trujące jest też dla nich awokado. Z papuziego jadłospisu wykreślić powinniśmy grzyby, rabarbar i pestki – wyjątkiem są tu te, pochodzące z arbuzów, dyni i winogron. Serwowanie owoców takich jak brzoskwinie, nektarynki czy morele też nie jest najlepszym pomysłem.

Papugom nie służy sól kuchenna. Jeśli podajemy im ugotowane jedzenie, to nie powinno być ono nią doprawione. Sprawą oczywistą jest, że wszelkie śmieciowe jedzenie plus kawa czy alkohol nie są produktami, którymi raczyć powinniśmy nasze zwierzęta – nie zaszkodzi jednak dla pewności wspomnieć i o tym. Jeśli pupil nasz jada cytrusy, warto podawać mu je już po obraniu ze skórki. W ten sposób raczyć będzie mógł się on owocem, a nie znajdującymi się w na jego wierzchniej warstwie chemikaliami.

Źródło:
[1]http://www.peteducation.com/article.cfm?c=15+1835&aid=2844

Tekst:Małgorzata Urbanowicz
Zdjęcie: Fotolia.pl