Wizyta u weterynarza, wyjazd na wakacje, pobyt w kocim hotelu – sytuacji, w których konieczne staje się przewiezienie kota, jest bez liku. Podróż dla pupila to zazwyczaj duży stres, dlatego niezwykle istotne jest, aby zapewnić mruczkowi komfort i bezpieczeństwo. W tym celu każdy właściciel futrzaka powinien zakupić odpowiedni transporter. Jakie cechy musi mieć idealna klatka podróżna dla kota i jak sprawić, żeby nasz milusiński naprawdę ją polubił?

Czym kierować się przy wyborze transportera?

Transporter dla kota musi spełniać szereg wymagań, ale najważniejsze, żeby nasz mruczek po prostu dobrze się w nim czuł. Zwróćmy więc uwagę na wymiary pojemnika – odpowiednim będzie taki, w którym nasz zwierzak może się swobodnie obrócić i wygodnie położyć. Jeśli planujemy podróżować wraz z futrzakiem samolotem, wielkość transportera musi być zgodna z wytycznymi linii lotniczych.

Transporter powinien posiadać otwory, zapewniające dobrą wentylację i cyrkulację powietrza. Warto wybrać taką klatkę, która w razie potrzeby umożliwi nam łatwy dostęp do zwierzęcia. Dobrze, jeśli transporter posiada kilka alternatywnych wejść lub ma otwieraną pokrywę. Możliwość rozłożenia pojemnika jest także niezwykle przydatna, gdy chcemy go wyczyścić.

Dla bezpieczeństwa mruczka istotna jest także solidność wykonania transportera. Klatka podróżna musi być wyposażona w takie zatrzaski, których nasz ulubieniec w żaden sposób nie będzie mógł otworzyć. Ważne jest także, żeby miała poręczny uchwyt do przenoszenia.

W zależności od tego, jak daleko planujemy jeździć z naszym podopiecznym, przydać mogą się również inne udogodnienia transportera np. skrytki na kocie akcesoria i przysmaki lub wbudowane pojemniki na pokarm i wodę.

Rodzaje transporterów dla kotów

Mruczka przewozić możemy w pojemniku z tworzywa sztucznego, wiklinowym koszyku lub torbie z materiału.

Najpopularniejsze transportery wykonane z tworzyw sztucznych są łatwe w czyszczeniu, wygodne, lekkie i stabilne. Można je bez problemu przypiąć pasami bezpieczeństwa. Tego typu pojemniki są odpowiednie nawet na długie przejażdżki.

Wiklinowy koszyk może służyć mruczkowi nie tylko podczas podróży, ale także w domu, jako schronienie. Z tego względu nasz kot najprawdopodobniej szybko go polubi, a co za tym idzie, nie będziemy mieli problemu z umieszczeniem milusińskiego w pojemniku. Nieco kłopotliwe może być za to sprzątanie koszyka.



Alternatywną opcją, szczególnie przydatną, jeśli musimy przemieszczać się z mruczkiem pieszo, jest torba z materiału. Torbę taką można przewiesić przez ramię, jest ona bardzo wygodna, zarówno dla mruczka, jak i dla właściciela. Dodatkową jej zaletą jest łatwość czyszczenia. 

Co zrobić, aby kot polubił transporter?

Brawurowe ucieczki kotów, już na sam widok transportera, nie należą do rzadkości. Widząc zdenerwowanego właściciela, pośpiesznie wyciągającego transporter z szafy, futrzak doskonale wie, co się święci. Nie da się ukryć – koty najczęściej przewożone są do weterynarza. Nie znaczy to jednak, że transporter musi zawsze budzić u naszego ulubieńca negatywne emocje. Zapoznawanie z klatką podróżną musimy jednak zacząć od razu, nie czekając, aż zajdzie potrzeba przewiezienia pupila. Na początku wystarczy postawić otwarty transporter w widocznym miejscu. Warto włożyć do niego kilka wyjątkowo smacznych kąsków. Możemy umieścić tam także ulubione posłanie naszego mruczka. Takie działania powinny zachęcić zwierzaka, by wejść do środka. Później trzeba nieco utrudnić zadanie, zamykając drzwiczki od transportera. Na tym etapie także nie może zabraknąć przysmaków, które pomogą stworzyć u kota pozytywne skojarzenia. Na koniec pozostaje nam najtrudniejszy etap szkolenia, czyli przyzwyczajenie milusińskiego do jazdy w pojemniku. W tym celu warto zabrać pupila na krótką przejażdżkę. Co niezwykle istotne, pierwsze wyjazdy w transporterze nie powinny kończyć się wizytą u weterynarza – pozwoli to uniknąć niepotrzebnych, negatywnych asocjacji. Jeśli nasz futrzak bardzo stresuje się podróżą, możemy spryskać jego transporter feromonami, co z pewnością zwiększy jego poczucie bezpieczeństwa.

Tekst: Marta Majewska
Zdjęcie: Fotolia.pl