Zwierzak w domu to nie zabawka. Jeśli decydujemy się na nowego lokatora, musimy zawsze brać pod uwagę, że pupil to nie tylko przyjemności, ale też obowiązki. Największy problem pojawia się jednak wtedy, gdy planujemy urlop i nie wiemy co zrobić z naszym ulubieńcem.

Oczywiście najbardziej radykalnym rozwiązaniem jest wówczas pozostanie w domu. Nie jesteśmy jednak na to skazani. Są inne sposoby rozwiązania tego kłopotu, ale nie możemy zostawić tego na ostatnią chwilę i planować zupełnie chaotycznie. Jeśli zwierzak ma się dobrze czuć podczas naszej nieobecności, obowiązkiem każdego właściciela jest znalezienie mu odpowiedniego i jednocześnie odpowiedzialnego opiekuna.

Szczur nie może zostać sam w domu

Zasada dotyczy nie tylko szczurów, ale wszystkich domowych zwierzaków. Jeden-dwa dni, w sytuacji awaryjnej, są jeszcze dopuszczalne (pod warunkiem, że zostawimy pupilowi odpowiednią ilość jedzenia, picia, postawimy klatkę w komfortowym miejscu, gdzie nie jest zbyt zimno lub gorąco). Dłuższa nieobecność nie wchodzi w grę. Po pierwsze, szczur potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Oswojony pupil jest bardzo przyzwyczajony do naszej obecności i jeśli jej zabraknie, z pewnością zatęskni. Na dłuższą metę poczuje się porzucony, niechciany, niekochany. Może zdziczeć, zrobi się agresywny albo wręcz przeciwnie: zupełnie zamknie się w sobie, straci chęć i energię do działania, zacznie się wszystkiego bać. Z pewnością nie chcemy dopuścić do takiej sytuacji. Po drugie, szczur musi wychodzić z klatki, żeby pobiegać, rozprostować nóżki, wyładować nadmiar energii. Zbyt długie siedzenie w zamknięciu ma niekorzystny wpływ na jego układ mięśniowy, krążeniowy, jak również prowadzi do wzrostu agresji. Po trzecie, klatka musi być regularnie sprzątana, inaczej zrobi się w niej wylęgarnia bakterii, zacznie cuchnąć, pojawi się grzyb. To samo dotyczy wymiany karmy i wody, nie wspominając już o sytuacji, kiedy poidło się zepsuje albo skończy się jedzenie, którego zostawiliśmy za mało. Po czwarte, nigdy nie wiemy, co się stanie z naszym szczurem, kiedy przebywamy poza domem. Może zachorować. Kto weźmie go wtedy do weterynarza? Kto pomoże, jeśli stanie się cokolwiek złego? Dlatego absolutnie nie wolno zostawiać zwierzaka samego na dłuższy czas. Jesteśmy odpowiedzialni za pupila.

Zastępczy opiekun do szczura na czas wakacji

W tej roli najlepiej sprawdza się ktoś, kogo dobrze znamy (idealnie by było, żeby znał go też nasz gryzoń). Zazwyczaj zostawia się ulubieńca komuś z rodziny, ewentualnie z bliskich znajomych. To dobre wyjście, bo mamy pewność, że znamy osobę, która opiekuje się szczurem, i do tego jest z nią częsty kontakt. Istnieje jednak parę spraw, które musimy omówić z zastępczym rodzicem zwierzaka, zanim zostawimy mu naszą futerkową pociechę. Musi poznać rytm dnia pupila, co je, kiedy i ile, czego nie lubi, czego się boi. Opiekuna należy też wprowadzić w tajniki sprzątania klatki, brania szczura na ręce, zabaw z nim. Zostawiamy nasze czworonożne dziecko, więc musimy myśleć również o jego emocjonalnych potrzebach. Dobrze by było, żeby opiekun choć trochę znał się na zwierzaku, którego mu zostawiamy. Nie może mieć też w domu żadnego kota, psa lub innego drapieżnika – to zbyt duże niebezpieczeństwo i ogromny stres dla szczura, nawet jeśli reszta domowników jest bardzo spokojna i sympatycznie nastawiona. Zadbajmy też o to, żeby osoba zostająca z naszym pupilem dostała zapas jedzenia, numer do weterynarza (w razie potrzeby), wszystkie zabawki i całe wyposażenie zwierzaka. Czy nasz ulubieniec w ogóle zna zastępczych mamę lub tatę?  Jeśli nie, powinni się najpierw poznać. Szczur poczuje nowy zapach, usłyszy nowy głos  - dużo mniejszym szokiem będzie stopniowe poznawanie się z obcą osobą. Powinien zaufać jej na tyle, żeby oswoić się z nowym dotykiem. Pamiętajmy też, że szczur przenosi się do opiekuna wraz z całą swoją wyprawką. Dzięki temu poczuje się bardziej swojsko. Jest też druga opcja – to opiekun odwiedza regularnie naszego gryzonia. Ulubieniec co prawda czuje się wtedy bardziej komfortowo (jest u siebie), ale nie jest cały czas pilnowany. Jeśli cokolwiek się stanie, może upłynąć parę godzin, zanim ktoś mu pomoże.

Obcy opiekun do szczura na czas wakacji

To już o wiele bardziej stresująca dla zwierzaka opcja. Powinniśmy zdecydować się na nią tylko wtedy, kiedy nikt z bliskich nie może podjąć się zadania. Najlepiej sprawdzi się wówczas petsitter. To osoba wykwalifikowana do zajmowania się zwierzętami, więc mamy pewność, że pupil zostaje w dobrych rękach. To jednak kosztuje. Od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych za dzień. Jeśli wybierzemy taką opcję opieki, koniecznie poznajmy wcześniej petsittera. Porozmawiajmy, pokażmy mu zwierzaka. Przekonajmy się, czy jest godny zaufania i zwyczajnie nam i szczurowi pasuje. Opiekun powinien oczywiście wiedzieć o gryzoniu jak najwięcej.

Szczur jedzie z nami na wakacje

Taka opcja też istnieje i wcale nie jest złym pomysłem, pod warunkiem, że w miejscu, do którego się udajemy, tolerowana jest obecność zwierzaków. Szczur jest wówczas z nami, nie tęskni, nie denerwuje się, mamy go ciągle na oku i w miarę możliwości niewiele zmienia się w rozkładzie dnia. Musimy jednak najpierw sprawdzić, jak nasz gryzoń zareaguje na podróż. Najpierw zabierzmy go w klatce na krótki spacer. Potem, jeśli nie pojawiły się żadne większe problemy, powinniśmy powozić naszego gryzonia samochodem. Dobrze znosi podróż? Nie piszczy, nie rzuca się? W takim razie wszystko powinno być w porządku. Pamiętajmy tylko o odpowiedniej wyprawce na drogę, dobrym przymocowaniu klatki i częstych postojach. I oczywiście jedźmy bardzo ostrożnie! Jeśli w podróż udajemy się pociągiem, zadbajmy, aby szczur miał miękko, wygodnie i nie zaziębił się ani nie przegrzał.

Tekst: Magdalena Dolata
Zdjęcie: Fotolia.pl