Wieść o tym, że nasz pupil jest nosicielem pasożytów, potrafi przyprawić o zawrót głowy. Niestety, problem robaczyc jest u czworonogów dość powszechny i – wbrew pozorom – nie dotyczy jedynie porzuconych czy zaniedbanych psiaków. Na jaja pasożytów nasz pupil może natknąć się niemal wszędzie – w parku, na łące czy na chodniku. Jak zapobiegać zarażeniu i co zrobić, gdy nasz ulubieniec cierpi z powodu robaczycy?

Czym są robaczyce?

Robaczyce to inaczej choroby wywołane przez pasożyty wewnętrzne, które najczęściej bytują w przewodzie pokarmowym zwierzaka. W zależności od rodzaju pasożyta nasz pupil może cierpieć więc np. z powodu tasiemczycy, glistnicy, ankylostomozy, włosogłówczycy. W przypadku psów problem stanowią przede wszystkim: tasiemce – tasiemiec psi (Dipylidiumrcaninum), tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus) i nicienie – glista psia (Toxocara canis), tęgoryjec psi (Ancylostoma caninum), włosogłówka psia (Trichuris vulpis). Niestety, wymienione gatunki wcale nie zamykają listy pasożytów, które mogą zaatakować naszego ulubieńca. 

Jak dochodzi do zarażenia pasożytami?

Drogi, którymi może dojść do zarażenia psa pasożytami, są bardzo różne. Czworonóg może np. połknąć ich jaja, znajdujące się w środowisku zewnętrznym. Często nosicielami pasożytów są też pchły i wszoły. Pewne zagrożenie stanowi także mięso – zwłaszcza żywicieli pośrednich pasożytów. Nie wolno również zapominać, że szczeniaki mogą zarazić się od matki drogą laktogenną lub śródmaciczną.

Objawy zarażenia pasożytami u psa

Wszelkie objawy, jakie możemy zaobserwować u psa cierpiącego z powodu robaczycy, są związane z patologicznym wpływem pasożytów na cały organizm zwierzaka. Najbardziej oddziałują one oczywiście na przewód pokarmowy psa. Endopasożyty powodują mechaniczne i chemiczne uszkodzenia błony śluzowej jelit i żołądka. Dochodzi też do upośledzenia wchłaniania substancji odżywczych. Niektóre składniki zawarte w pokarmie pasożyty zużywają na własne potrzeby, dlatego nie może ich wykorzystać nasz pupil. W skrajnych przypadkach robaki mogą utrudniać perystaltykę jelit, a także wywoływać stany zapalne czy perforację.

U niektórych zwierzaków robaczycę łatwo zaobserwować – psiak traci apetyt, ma biegunkę, zaparcia, wymiotuje, chudnie i jest wyraźnie osłabiony. Jego sierść może też stracić blask, łamać się i wypadać. W badaniach laboratoryjnych niekiedy widoczne jest obniżenie liczby erytrocytów. Ponadto naszą czujność powinny wzbudzić zmiany w zachowaniu pupila i objawy neurologiczne – mogą mieć one związek z negatywnym oddziaływaniem endopasożytów na układ nerwowy psiaka.

Co zrobić, gdy podejrzewamy, że nasz pies ma pasożyty?

Nie zawsze zarażenie pasożytami daje wyraźne symptomy. Z tego powodu najlepiej przeprowadzić badanie kału zwierzaka, które da nam jednoznaczną odpowiedź na pytanie, czy nasz pupil ma robaczycę. Nie należy nigdy działać na własną rękę, tylko koniecznie trzeba udać się z psem do weterynarza. Dobierze on odpowiednie preparaty odrobaczające i ustali ich dawkowanie. W trakcie diagnostyki i leczenia pupila trzeba zadbać także o własne bezpieczeństwo – wszelkie zabiegi higieniczne wykonywać w rękawiczkach i myć ręce po każdym kontakcie z czworonogiem.

Jak chronić psa przed pasożytami wewnętrznymi?

Pasożyty potrafią doprowadzić do prawdziwego spustoszenia w organizmie zwierzaka. Właśnie dlatego, należy odrobaczać psa regularnie – raz na kwartał. Szczególną wagę trzeba przywiązywać do zabiegów profilaktycznych w przypadku suk i szczeniąt. Koniecznie podajmy odpowiedni preparat suce przed planowym kryciem. Szczenięta warto zaś odrobaczyć w drugim lub trzecim tygodniu życia. Następnie zaleca się ponawiać zabieg co dwa tygodnie. Preparat odrobaczający należy podać też pupilowi na tydzień przed planowanym szczepieniem. Jeśli jesteśmy właścicielami kilku czworonogów, pamiętajmy, by regularnie odrobaczać je wszystkie.

Bardzo ważne jest dobranie dawki specyfiku odrobaczającego dostosowanej do wagi zwierzaka. Wiele preparatów działa skutecznie na różne gatunki pasożytów. Najpopularniejsze są specyfiki w formie tabletek, ale w razie potrzeby można wykorzystać także zawiesiny lub pasty.

Nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie pasożytów lub ich jaj z otoczenia psa. Trzeba jednak zrobić wszystko, by ograniczyć ryzyko zarażenia. Największe znaczenie ma w tym przypadku odpowiednia higiena. Bardzo ważna jest ochrona ulubieńca przed pchłami i innymi ektopasożytami, które mogą być np. nosicielami tasiemców. W miarę możliwości należy też uniemożliwić psu polowanie lub zjadanie pożywienia niewiadomego pochodzenia. Jeśli karmimy czworonoga surowym mięsem, kupujmy je tylko ze sprawdzonego źródła. Pomóc wyeliminować pasożyty może też wstępna obróbka termiczna mięsa.



Tekst: Marta Majewska
Zdjęcie: Fotolia.pl