Shih tzu to żywiołowe, łagodne i inteligentne psiaki. Przed wiekami, jeszcze na terenie Tybetu, zwierzaki te zajmowały się pilnowaniem domostw. Nieco później, w wieku XVII, stały się one jednak psami do towarzystwa i ulubieńcami chińskiego dworu. Czworonogi tej starej rasy szczycą się nie tylko pięknym futrem, ale i długowiecznością. Większość shih tzu dożywa 13 roku życia, prawdziwi rekordziści żyją jednak nawet lat 17! Jeśli chcemy, by w tym zakresie i nasz domowy pupil pretendował do miana arcymistrza, koniecznie zadbać powinniśmy o odpowiednie dla niego pożywienie.

Jak karmić psa rasy shih tzu?

Shih tzu choć przez Chińczyków zwane są „lwimi psami”, należą do zwierzaków o niewielkiej wadze i niewielkich rozmiarach. Przedstawiciele tej rasy zazwyczaj osiągają wysokość 23-27 cm, masa ich ciała waha się zaś od 4,5 do 8 kg. Przyjmuje się, że dorosłe psy dziennie powinny przyjąć 30 kalorii na funt (0,45 kg) masy ciała. Energetyczne zapotrzebowanie przedstawicieli ras małych ze względu na ich szybszy metabolizm jest jednak nieco większe i wynosi od 40 do 50 kalorii. Sposobem tym shih tzu ważący 4,5 kg pochłaniać powinien ok. 404 kalorii, ten o wadze oscylującej w granicach 8 kg zaś - 720. Oczywiście serwowane porcje dostosowywać powinniśmy też do psiego trybu życia. Energetyczne zapotrzebowanie aktywnych zwierzaków będzie więc większe, niż tych milusińskich, którzy preferują wylegiwanie się na kanapie.

Wybierając karmę dla shih tzu, sięgać powinniśmy po propozycje dedykowane rasom małym bądź miniaturowym. Dość powszechne jest przekonanie, że suche jedzenie dla małych czworonogów od tego przeznaczonego dla ich większych braci różni się przede wszystkim wielkością krokietów. Choć oczywiście jest to prawdą, nie w tym jednak tkwi największy sekret. Jak zostało wspomniane, małe zwierzaki mają szybszy metabolizm, a przez to i większe energetyczne potrzeby. Jednocześnie jednak żołądek shih tzu czy maltańczyka jest znacznie mniejszy od żołądka doga niemieckiego. Stąd też kalorie, ale i substancje odżywcze w suchych kulkach dla małych psiaków są „gęściej upakowane”. Niewielki psiak raczej da sobie radę z dużymi krokietami, prawdziwy szkopuł tkwi jednak w tym, że nie do końca zdoła się on nimi prawidłowo odżywić.

Karma dla shiah tsu – preferencje dietetyczne

Shih tzu przede wszystkim słyną z pięknej okrywy włosowej. Ta jednak, aby prezentować się naprawdę okazale, potrzebuje nie tylko regularnego szczotkowania, ale i odpowiedniego dietetycznego wsparcia. Kondycję skóry i psiej sierści poprawiają nienasycone kwasy tłuszczowe, w tym przede wszystkim omega-3 i omega-6 serwowane w odpowiednich ilościach. Dobrym źródłem tych drugich jest m.in. olej z ogórecznika, w który często wzbogacana jest komercyjna karma dla shih tzu. Kwasów omega-3 w psim pożywieniu z reguły jest zbyt mało. Stąd też chcąc zadbać o stan sierści zwierzaka, dostarczać możemy mu ich z innego źródła, np. w postaci oleju z łososia.

Dobrze jest, gdy jedzenie naszego małego pupila w składzie swym zawiera chondroitynę i glukozaminę. Z produktów naturalnych obfitują w nie skorupiaki, a więc małże, kraby i krewetki często dodawane do naprawdę dobrych psich specjałów. Dysplazja stawu biodrowego zazwyczaj kojarzy nam się z dolegliwością dotykającą duże psiaki. Tymczasem również niewielkie shih tzu figurują na liście ras narażonych na tę przypadłość. Jeśli w pożywieniu naszego pupila brakuje chondroityny i glukozaminy wspierającej działanie stawów, sięgnąć możemy po bogate w nią suplementy witaminowe. Pamiętajmy jednak, by takie uzupełnienie codziennej diety poprzedzone zostało konsultacją u weterynarza.

Specjalne żywieniowe wymagania szczeniaka

Niektóre szczenięta psów małych ras, w tym między innymi shih tzu, cierpieć mogą na hipoglikemię, zazwyczaj mijającą wraz z wiekiem. Najczęściej nagły spadek cukru we krwi przydarza się szczeniakom między 6 a 14 tygodniem życia. Jeśli na zaburzenia takie cierpi i nasz czworonożny maluch, w zanadrzu trzymać powinniśmy glukozę w proszku, miód bądź cukier kukurydziany.[1] Specjały te serwujemy milusińskiemu wówczas, gdy ten zaczyna się słaniać i staje się ospały. W roli prewencji sprawdza się zaś regularne żywienie. Przez pierwsze miesiące życia nasz domowy towarzysz powinien cieszyć się nieograniczonym dostępem do swej miski. Później, jak dolegliwości zaczynają mijać, wystarczą 4 posiłki dziennie. Dorosłego psa, a więc takiego, który ukończył już pierwszy rok życia, karmić możemy standardowo – rano i wieczorem.




Tekst: Małgorzata Urbaniowicz
Zdjęcie: Fotolia.pl