Każdy psiak musi mieć smycz. To obowiązkowe akcesorium i w żadnym wypadku nie powinno nam się kojarzyć z zabieraniem pupilowi wolności albo zakazaniem mu bawienia się i pozwania świata. Smycz to nade wszystko bezpieczeństwo. Najbardziej przydaje się podczas sytuacji awaryjnych, kiedy nasz kudłacz mocno się czegoś przestraszy, popędzi za swoim instynktem albo, co równie ważne, udamy się z nim na przejażdżkę środkiem komunikacji publicznej (nie ma znaczenia, czy to dwa przystanki, czy podróż przez pół Europy) lub zabierzemy go do weterynarza. Smycz gwarantuje, że zwierzak nie ucieknie, nie zrobi sobie krzywdy, nie zgubi się. Smycz daje nam kontrolę. To nie ma nic wspólnego ze zniewoleniem, tylko z troską o psiaka. Przecież nie chcemy, aby stało mu się coś złego. Albo żebyśmy mieli nieprzyjemności, kiedy na przykład ktoś obcy sprowokuje naszego pupila.

Wybieramy smycz dla psa

Wybór odpowiedniej smyczy dla psa to bardzo ważna sprawa. Może się zdarzyć, że będziemy potrzebowali nawet kilku smyczy, a dwie to zazwyczaj podstawa. Każda jest przecież na inną okazję, inne warunki. W przypadku takiego produktu funkcjonalność i praktyczność to podstawa. Dlatego zawsze trzeba zwrócić uwagę na długość. Krótkie wymiary są doskonałe na chodzenie przy nodze (na przykład podczas przechodzenia przez jezdnię), ale sprawdzają się też podczas treningów, początkowej nauki chodzenia na smyczy (młody psiak) albo na spokojny spacer po parku, będący zdrową przeciwwagą dla szaleńczej zabawy. Każdy pupil powinien się pod koniec spaceru trochę wyciszyć. Smycze dłuższe dają czworonogowi więcej swobody, może badać otaczający go świat, nawiązywać znajomości z innymi zwierzakami, a nawet bawić się i skakać. Na szalone zabawy (ale bezpieczne, czyli pod kontrolą), stworzono smycze o bardzo dużym zasięgu, a zatem wyjątkowo długie. Do wyboru mamy taśmy albo linki. Oprócz długości ważny jest też materiał, z którego wykonano smycz. Powinien być mocny, aby się nie zerwać, i odporny na psie zabawy. Zbadajmy też uważnie, czy uchwyt na obrożę lub szelki jest mocny i solidny. Możemy zdecydować się na smycz nieregulowaną, najbardziej tradycyjną albo automatyczną, ale wymaga ona pewnej wprawy i zarówno właściciel, jak i psiak, muszą się nauczyć z takiego produktu korzystać. Warto jednak wybrać tę opcję, jest o wiele wygodniejsza. Kolor oczywiście możemy dopasować bez konsultacji z psiakiem. Jedni wolą soczyste, widoczne z daleka odcienie, inni stawiają na klasyczne barwy albo kolory ochronne (smycz się brudzi i między innymi od odcienia zależy, jak często trzeba będzie ją prać). Warto rozważyć także smycz z elementami odblaskowymi – zapewni psiakowi dodatkową ochronę po zapadnięciu zmroku.

Smycze Flexi dla psów

Flexi jest producentem wytrzymałych, bardzo praktycznych smyczy automatycznych. Do wyboru mamy wiele modeli, więc każdy powinien znaleźć w ofercie coś dla siebie. Produkty są pogrupowane ze względu na wagę kudłacza (wybieramy rozmiar S, M albo L), długość smyczy – standard lub long, czyli długa, oraz rodzaj samej smyczy – linka lub taśma. Produkty Flexi mają mocne karabińczyki i uchwyty, które nie obcierają. Są też wyposażone w blokady, co gwarantuje bezpieczeństwo naszego zwierzaka. W ofercie znajdziemy również specjalne przedłużki, blokady, podwójne paski, systemy świecące LED. Flexi to także pojemniki na karmę i woreczki. Każda smycz posiada gwarancję bezpieczeństwa, jest wygodna w użyciu, ma też duży, wygodny uchwyt, który nie ślizga się w dłoni. Do wyboru kolory bardziej stonowane, takie jak brąz lub czarny, jak również, dla przeciwwagi, jaskrawy żółty albo soczysta czerwień. Wszystkie modele są automatyczne, w postaci linki lub taśmy. Linka zapewnia zawsze największy zasięg. Do wyboru smycze trzymetrowe, pięcio, ośmio, a nawet dziesięciometrowe. Znajdziemy coś dla malutkich, filigranowych psiaków, jak i dla prawdziwych kolosów o wadze przekraczającej pięćdziesiąt kilo.

Jak chodzić z psem na smyczy?

Wydawać by się mogło, że to żadna sztuka, ale używanie smyczy, zwłaszcza automatycznej, jest trochę skomplikowane. Najważniejsze, to żebyśmy my prowadzili psiaka, a nie na odwrót. Jeżeli kudłacz szarpie, pociągnijmy go lekko, żeby dać mu znak, że tak nie wolno. Procedurę powtarzamy do skutku. Chodzi przecież o to, żeby zwierzak wędrował przy naszej nodze, a nie pędził jak szalony przed siebie, wlokąc na sobą biednego właściciela. Druga ważna sprawa to zwracanie uwagi na to, co dokładnie robi psiak. Z pewnością nieraz byliśmy świadkiem takiej sytuacji: kudłacz przechodzi sobie na drugą stronę chodnika albo trawnika, właściciel tego nie zauważa i tym samym w poprzek drogi robi się blokada przypominająca zasieki. To naprawdę nie jest wina pupila, tylko gapiostwo człowieka. Musimy również wyczuć (w przypadku smyczy automatycznych), na ile można zwalniać blokadę. Pozwalanie kudłaczowi na rozciąganie jej aż do maksimum nie zawsze jest mądrym pomysłem. Zwłaszcza na początku nauki. Trening jednak czyni mistrza.



Tekst: Magdalena Dolata
Zdjęcie: Fotolia.pl