Troska o prawidłowe żywienie czworonożnego pupila powinna towarzyszyć nam już od pierwszych tygodni jego życia. Okres szczenięctwa to najlepszy czas na wyrabianie u psiaka prawidłowych nawyków żywieniowych i wdrażanie odpowiednich działań dietoprofilaktycznych. Znaczenia zdrowego menu nie powinni lekceważyć zwłaszcza właściciele młodych psich łakomczuszków. Do takich czworonogów z pewnością można zaliczyć przyjacielskie i energiczne labradory. Jak prawidłowo żywić szczenięta tej rasy?

 

 

Labradory to pod wieloma względami wprost wymarzeni towarzysze. Psiaki te są zazwyczaj łagodne, cierpliwe, skore do zabawy, a przy tym niezwykle wytrzymałe i chętne do współpracy z człowiekiem. Nic więc dziwnego, że labradory obecnie są jednymi z najpopularniejszych psów rodzinnych. Nie można jednak zapominać, że ich pierwotnym powołaniem była pomoc rybakom i myśliwym. Również i dzisiaj czworonogi te nie są pozbawione pasji łowieckiej i zamiłowania do pracy. Labradory nie należą z pewnością do leniwych kanapowców, dlatego bardzo ważne jest dostarczenie im odpowiedniej dawki ruchu i ćwiczeń fizycznych. Aby jednak nasz pupil mógł cieszyć się dobrym zdrowiem i samopoczuciem, potrzebuje też odpowiedniej diety. 
 

 

Żywienie labradorów nie jest wcale prostym zadaniem. Słabym punktem tych czworonogów jest bowiem ich skłonność do otyłości, która ma prawdopodobnie związek z mutacją genu POMC występującą u niektórych przedstawicieli rasy [1]. Łakomstwo labradorów wynika też częściowo z samej natury psiaków, które w przeszłości potrzebowały mnóstwa energii do pracy. Obecnie wiele czworonogów nie ma zwyczajnie szansy prawidłowo jej spożytkować. Trzeba zatem starannie limitować ilość pokarmu serwowanego zwierzakowi i zwracać baczną uwagę na kaloryczność pożywienia. Układając menu dla pupila, musimy też pamiętać o jego wrażliwych stawach. Labradory, ze względu na swoją wagę (25-36 kg), zaliczane są do ras dużych, które wykazują szczególne predyspozycje do schorzeń układu szkieletowego. Takie czworonogi mają również niewielki w stosunku do rozmiarów ciała przewód pokarmowy, przez co często cierpią na problemy trawienne. Specjalnego wzmocnienia potrzebuje ponadto skóra i sierść labradorów. W ich diecie nie może też zabraknąć składników, które pozytywnie wpływają na wzrok.

 

 

Okres szczenięctwa ma niebagatelny wpływ na całe przyszłe życie czworonoga. Aby ułatwić pupilowi start w dorosłość, poprzez odpowiednią dietę, należy zadbać o jego harmonijny rozwój. W przypadku czworonożnych juniorów ras dużych szczególnie ważne jest kontrolowanie tempa wzrostu zwierzaków w pierwszych miesiącach życia. Młodym labradorom trzeba więc podawać karmę o umiarkowanej zawartości energii i wapnia. Dobrze sprawdzą się pokarmy niskotłuszczowe, które dodatkowo zawierają składniki wspomagające spalanie tkanki tłuszczowej (np. L-karnitynę). Aby układ szkieletowy zwierzaka mógł się prawidłowo rozwijać, warto serwować mu pożywienie z siarczanem chondroityny i glukozaminą. Cennym wzbogaceniem diety labradorów będą też: mannooligosacharydy i fruktooligosacharydy (stymulujące odporność), kwasy tłuszczowe omega-3 (wpływające m.in. na stan skóry i sierści oraz rozwój mózgu), zeaksantyna i luteina (pozytywnie oddziałujące na wzrok). By nie obciążać niepotrzebnie przewodu pokarmowego malucha, powinniśmy postawić na pokarm lekkostrawny, odznaczający się wysoką przyswajalnością, oparty na wartościowych białkach pochodzenia zwierzęcego. Odpowiednia tekstura i kształt krokietów mogą też spowolnić przyjmowanie pokarmu przez pupila, co pomoże nam nieco poskromić apetyt rosnącego zwierzaka. 

 

 

W przypadku labradorów nie może być mowy o dokarmianiu czworonożnych ulubieńców pomiędzy posiłkami. Musimy zatem zawczasu uodpornić się na wszystkie psie sztuczki i spojrzenia, które mają wymusić na nas natychmiastowe podanie łakomych kąsków. Warto też pamiętać, że młode psiaki powinny otrzymywać niewielkie posiłki przynajmniej 3 razy w ciągu dnia. Taki sposób karmienia należy utrzymać aż do ukończenia przez podopiecznego 6. miesiąca życia. Bardzo ważne jest, by nie raczyć czworonoga żadnymi przekąskami bezpośrednio przed lub po spacerze bądź intensywnej zabawie. Łakomym pupilom najlepiej serwować pokarm zachęcający do żucia i dokładnego rozgryzania. Standardową miskę warto zaś zastąpić interaktywnym karmnikiem, z którego psiak musi sam wydobyć pożywienie. Godne polecenia jest też angażowanie ulubieńca w samodzielne zdobywanie pożywienia, np. odszukiwanie go w domowych zakamarkach. Tego typu tricki znacznie wydłużają czas psich posiłków i pozwalają zapobiec zbyt łapczywemu jedzeniu. 

 

Tekst: Marta Majewska

Zdjęcie: Fotolia.pl 

 

Źródła: 

1.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4873617/