Przyczyną takiego zachowania może być tzw. zespół zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (ZZOK), schorzenie, którego tłem jest nadpobudliwość, niepokój i lęk. Objawy pojawiają się w wieku 1,5-2 lat, u niektórych w pierwszym roku życia. Pies może wykazywać objawy w obecności właściciela lub gdy pozostaje sam. ZZOK jest schorzeniem przekazywanym genetycznie. Podstawową terapią w przypadkach zaburzeń psychicznych u psów jest terapia behawioralna i terapia farmakologiczną. Terapia behawioralna - polega na wyeliminowaniu ewentualnych bodźców wywołujących zmianę zachowania. Nagradzanie psa za normalne zachowanie (np. gdy pies spokojnie leży) i ignorowanie zachowań złych (lub odwracanie uwagi). Nie powinno się karcić psa za złe zachowanie, ponieważ może to przynieść wręcz przeciwny efekt (nasilenie , zmiana jednych niepożądanych zachowań na inne lub chwilowe tłumienie) ,stabilizacja relacji właściciel-pies (konsekwentne trzymanie się ustalonych zasad, ustawienie hierarchii w rodzinie - zawsze najwyżej w hierarchii musi być właściciel!)*
zapewnienie psu dodatkowych zajęć - wydłużenie lub zwiększenie częstotliwości spacerów, ćwiczenia zręcznościowe, pływanie. Terapia farmakologiczna - stosuje się leki przeciwdepresyjne.
Radzę również sprawdzić czy pies nie ma pasożytów skóry tzn. pcheł oraz czy nie doszło do zapalenia gruczołów przyodbytowych.