1.Pierwszym krokiem jest wszczepienie zwierzęciu mikroczipu, dzięki któremu będzie mógł zostać zidentyfikowany. Musi on być zgodny z wymogami normy ISO 1784 lub Aneksu A normy ISO 11785. Jeśli nie spełnia wymogów żadnej z tych norm, właściciel lub osoba odpowiedzialna za zwierzę musi posiadać przy sobie czytnik, który umożliwi odczytanie numeru czipu podczas kontroli.
2.Kolejnym krokiem jest zaszczepienie ulubieńca przeciw wściekliźnie u lekarza weterynarii.
3.Miesiąc po szczepieniu należy udać się do lekarza weterynarii, posiadającego odpowiednie uprawnienia, w celu pobrania próbki krwi, która zostanie przesłana do laboratorium w celu sprawdzenia skuteczności szczepionki. W Polsce jedynym zatwierdzonym przez UE laboratorium jest Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach. Wynik badania powinien zostać odesłany do weterynarza w przeciągu 14 dni.
4.Jeśli wynik jest pozytywny (miano przeciwciał w surowicy wynosi minimum 0,5 IU/ml), zwierzę można wwieźć do kraju po upływie co najmniej 6 miesięcy od uzyskania wyniku.
5.Następnie, po otrzymaniu pozytywnego wyniku, należy zgłosić się do weterynarza uprawnionego do wystawiania paszportów dla zwierząt w celu uzupełnienia informacji w paszporcie. Dokument ten ważny jest przez rok.
6.Zwierzak musi zostać odrobaczony na 48 godzin przed wyjazdem.
7.Zwierzę może zostać przetransportowane do Wielkiej Brytanii lub Irlandii jedynie trasą zatwierdzoną przez DEFRA i jedynie korzystając z zatwierdzonego przewoźnika.
Aby wwieźć zwierzę do danego kraju, musi zostać zachowana kolejność wykonywania wszystkich wyżej wymienionych czynności. W przypadku, gdy zwierzę zostanie zaszczepione przeciw wściekliźnie, a dopiero później wszczepiony zostanie mikroczip, szczepienie trzeba będzie powtórzyć (minimum 21 dni po wcześniejszym szczepieniu). Zwierzęta poniżej 3 miesiąca życia, które nie odbyły szczepienia przeciw wściekliźnie nie mogą zostać wwiezione do danego kraju.
Informacja na podstawie Vetopedii.