U większości zdrowych psów wykrywa się w skórze niewielką liczbę nużeńców. Przyczyna rozwijania się choroby nie została całkowicie poznana. Podejrzewa się silny związek z uogólnionym spadkiem odporności a wzmożonym namnażaniem nużeńców. Podejrzewa się także czynniki genetyczne leżące u podstaw przyczyny nużycy. Choroba przebiega w postaci miejscowej np. wyłysienia, rumień, złuszczanie naskórka przede wszystkim na głowie i kończynach piersiowych. Druga postać uogólniona przebiega ze znacznymi zmianami skórnymi, nadkażeniem bakteryjnym. Dochodzi do apatii, utraty apetytu oraz wzrostu ciepłoty wewnętrznej - gorączki.